Sokołówka (Polanica-Zdrój)

Sokołówka
część miasta
Ilustracja
Klasztor sercanów w Sokołówce
Państwo

 Polska

Województwo

dolnośląskie

Powiat

kłodzki

Miasto

Polanica-Zdrój

W granicach miasta

1 stycznia 1973[1]

SIMC

1061825

Wysokość

400–560[2] m n.p.m.

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-320

Tablice rejestracyjne

DKL

Położenie na mapie Polanicy-Zdroju
Mapa konturowa Polanicy-Zdroju, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Sokołówka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Sokołówka”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Sokołówka”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sokołówka”
Ziemia50°23′05″N 16°30′45″E/50,384722 16,512500

Sokołówka (niem. Falkenhain) – część miasta Polanica-Zdrój w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim.

Położenie

Sokołówka leży w Górach Bystrzyckich, na północno-wschodnim stoku Kamiennej Góry, na południe od centrum Polanicy-Zdroju, na wysokości około 400–560 m n.p.m.[2]

Podział administracyjny

Dawna wieś, wchodząca w okresie 28 czerwca 1946 – 29 września 1954 w skład gminy wiejskiej Polanica Zdrój, ostatecznie przyłączona do Polanicy w 1973[2]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

Nazwa

Niemiecka nazwa pochodzi od nazwiska wolnego sędziego Friedricha von Falkenhaina, który założył osadę[3].

Historia

Sokołówka została założona w 1584 przez Friedricha von Falkenhaina[3]. Od początku miejscowa ludność zajmowała się przede wszystkim tkactwem[3]. W 1747 roku mieszkało tu 16 zagrodników i chałupników, a w 1787 miejscowość liczyła 19 domów, w tym kościół i leśniczówkę[2]. W 1840 roku w Sokołówce działało 20 warsztatów tkackich i gorzelnia[2]. W XIX wieku po powstaniu uzdrowiska w sąsiedniej Polanicy miejscowość stała się letniskiem i popularnym celem wycieczek kuracjuszy[3]. W XIX wieku powstała tu duża gospoda, a później liczne pensjonaty[3]. W 1927 roku powstał dom misyjny Christus Rex. Po 1945 roku Sokołówka początkowo była wsią rolniczą[2]. Obecnie jest to typowa dzielnica wczasowo-uzdrowiskowa[3].

Etnograficzne Muzeum Misyjne

Budynek z XIX wieku, w którym pierwotnie była gospoda, w roku 1927 adaptowano na dom misyjny Christus Rex[3]. Od 1947 funkcjonuje tu klasztor sercanów, a od 1977 otwarto w nim muzeum misyjne[3]. Placówka prezentuje zbiory etnograficzne takie jak: stroje, ozdoby, instrumenty muzyczne i przedmioty codziennego użytku zgromadzone przez misjonarzy w Peru, Zairze, na Tahiti i Wyspie Wielkanocnej[3]. Zwiedzaniu muzeum towarzyszą prelekcje ilustrowane pokazami przeźroczy, wykonanymi przez misjonarzy w egzotycznych krajach[3]. Zbiory muzeum liczą około tysiąca eksponatów[3].
Na dziedzińcu przed budynkiem stoi pomnik Damiana De Veustera, misjonarza i członka zgromadzenia sercanów, który poświęcił się opiece nad chorymi na trąd na Hawajach, gdzie zmarł zarażony tą chorobą[3].

Galeria

Szlaki turystyczne

Przez Sokołówkę przechodzą dwa szlaki turystyczne[4]:

Zobacz też

Przypisy

  1. Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327
  2. a b c d e f Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 222–225. ISBN 83-7005-340-8.
  3. a b c d e f g h i j k l Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, s. 434, 435. ISBN 978-83-89188-95-3.
  4. Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2018-04-03].

Bibliografia