Sobińska Struga

Sobińska Struga
Ilustracja
Sobińska Struga na obszarze objętym ochroną zespołu przyrodniczo-krajobrazowego
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość 33 km
Powierzchnia zlewni

103 km²

Źródło
Miejsce Dębia Góra
Wysokość

88 m n.p.m.[1]

Współrzędne

53°41′41″N 18°24′57″E/53,694722 18,415833

Ujście
Recypient Wda
Miejsce

Żur

Współrzędne

53°33′29″N 18°21′49″E/53,558056 18,363611

Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Multimedia w Wikimedia Commons

Sobińska Struga (także Sobina[2]) – rzeka w północnej Polsce, lewy dopływ Wdy.

Charakterystyka

Długość rzeki wynosi 33 km, powierzchnia zlewni 103,3 km², średnioroczny przepływ 0,5 m³/sek. (minimalny 0,16–0,2 m³/sek.)[1]. Swoje źródło ma w niewielkim jeziorze śródleśnym na zachód od wsi Dębia Góra. W górnym biegu, jako wąski, płytki rów, przepływa przez mokradła, a następnie przez zabagnione jezioro Miedzno, co nadaje wodom kolor brunatny. Przyjmuje lewy, bezimienny dopływ odwadniający jezioro Duży Trzebucz[3]. W biegu dolnym jest szczelnie zarośnięta krzewami i łozą. Przepływa przez Bory Tucholskie i niemal w całości przez Wdecki Park Krajobrazowy, płynąc doliną wciętą na 8–18 metrów w podłoże sandrowe i morenowe[1]. Uchodzi do Wdy w miejscowości Żur (w pobliżu ujścia znajduje się niewielka tuczarnia pstrąga tęczowego[3]).

Przyroda i ochrona

Dolina rzeki została uformowana przez osady denne dawnych jezior przepływowych[4].

Prawie na całej długości rzeki występuje w niej pstrąg potokowy. Spotykany jest też szczupak[3]. Niemal cała rzeka (prócz odcinka źródłowego) objęta jest ochroną w ramach zespołu przyrodniczo-krajobrazowego „Dolina Rzeki Sobińska Struga”.

W dużej mierze brzegi rzeki są porośnięte olchami. Okolice jeziora Miedzno to lęgowiska i żerowiska licznych ptaków, w tym wodnych i błotnych (rybołów, bielik, żuraw, łabędź niemy, bocian czarny)[3].

Turystyka

W pobliżu górnego odcinka rzeki prowadzi szlak turystyczny Szlak Partyzantów AK[5].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c Wdecki Park Krajobrazowy. Wody, folder turystyczny, Wdecki Park Krajobrazowy, Osie 2013, s.4
  2. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 260, ISBN 83-239-9607-5.
  3. ↑ a b c d Marian Paruzel, Zapomniane rzeki. Sobińska Struga, w: Wiadomości Wędkarskie, nr 4/2002, s. 22-23, ISSN 0137-8104
  4. ↑ Kazimierz Tobolski, Paleolimnologia widziana przez pryzmat sfery biotycznej, „Studia Limnologica et Telmatologica” (43-50), 2007, s. 43.
  5. ↑ Informator o najciekawszych miejscach Wdeckiego Parku Krajobrazowego. Osie: Wdecki Park Krajobrazowy, 2009, s. 49. ISBN 978-83-925888-7-0.

Bibliografia

  • Raport o stanie środowiska województwa kujawsko-pomorskiego w 2005 roku, Biblioteka Monitoringu Środowiska, Bydgoszcz 2006 (.pdf) str. 103-104