Data i miejsce urodzenia
|
11 listopada 1971 Liptowski Mikułasz
|
Klub
|
KB Osrblie
|
Wzrost
|
165 cm
|
Debiut w PŚ
|
9.12.1993, Bad Gastein (34. miejsce – b.indywidualny)
|
Pierwsze punkty w PŚ
|
18.12.1993, Pokljuka (11. miejsce – sprint)
|
Pierwsze podium w PŚ
|
14.12.1995, Oslo (3. miejsce – b.indywidualny)
|
Dorobek medalowy
|
|
Soňa Mihoková (ur. 11 listopada 1971 w Liptowskim Mikułaszu) – słowacka biegaczka narciarska i biathlonistka, czterokrotna medalistka mistrzostw Europy.
Kariera
Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 1989 roku w biegach, zdobywając podczas mistrzostw świata juniorów w Vang brązowy medal w sztafecie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Les Saises wywalczyła srebrny medal w biegu na 15 km techniką dowolną. Od 1993 roku startowała w biathlonie.
W Pucharze Świata zadebiutowała 9 grudnia 1993 roku w Bad Gastein, zajmując 34. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty (w sezonach 1984/1985-1999/2000 punktowało 25. najlepszych zawodniczek) zdobyła 18 grudnia 1993 roku w Pokljuce, gdzie zajęła 11. miejsce w sprincie. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 14 grudnia 1995 roku w Oslo, kończąc rywalizację w biegu indywidualnym na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedziły ją tylko Magdalena Forsberg ze Szwecji i Niemka Petra Behle. W kolejnych startach jeszcze jeden raz stanęła na podium: 16 marca 1996 roku w Hochfilzen wygrała sprint. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1994/1995, kiedy zajęła 14. miejsce w klasyfikacji generalnej.
Na mistrzostwach Europy w Ridnaun w 1996 roku wywalczyła srebrny medal w sprincie. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw Europy w Windischgarsten była trzecia w biegu indywidualnym. Jedyny złoty medal wywalczyła na mistrzostwach Europy w Zakopanem w 2000 roku, gdzie razem z koleżankami z reprezentacji zwyciężyła w sztafecie. Ponadto na mistrzostwach Europy w Langdorf w 2006 roku zdobyła brąz w biegu indywidualnym. Była też między innymi czwarta w sztafecie i sprincie na mistrzostwach świata w Anterselvie w 1995 roku. W drugiej z tych konkurencji w walce o podium lepsza o 15,5 sekundy okazała się Francuzka Corinne Niogret.
W 1994 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, gdzie zajęła 40. miejsce w biegu indywidualnym i 12. w sprincie. Na igrzyskach w Nagano w 1998 roku zajmowała 26. miejsce w biegu indywidualnym, 4. w sprincie i 4. w sztafecie. W zawodach sprinterskich walkę o brązowy medal przegrała o 9,9 sekundy z Niemką Katrin Apel. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City zajęła 14. miejsce w biegu indywidualnym, 21. w sprincie i biegu pościgowym oraz piąte w sztafecie. Brała też udział w igrzyskach w Turynie w 2006 roku, plasując się na 47. pozycji w biegu indywidualnym, 27. w sprincie i 10. w sztafecie.
Osiągnięcia
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium chronologicznie
Lp. |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Konkurencja |
Lokata |
Pudła |
Czas biegu |
Strata |
Zwycięzca
|
1.
|
14 grudnia
|
1995
|
Oslo
|
Bieg indywidualny na 15 km
|
3.
|
1+1+0+0
|
49:24,8
|
+48,6
|
Magdalena Forsberg
|
2.
|
16 marca
|
1995
|
Hochfilzen
|
Sprint na 7,5 km
|
1.
|
0+1
|
25:05,1
|
–
|
–
|
Bibliografia