Skrajny Salatyn oddziela od siebie dwie boczne doliny: Dolinę Salatyńską (na wschodzie) od Salatyńskiego Żlebu (na zachodzie). Od kulminacji Skrajnego Salatyna w kierunku wschodnim odgałęzia się krótkie ramię Spaleńskiego Upłazu (Spalonego Upłazu). Pomiędzy ramieniem tym, a głównym ciągiem Skrajnego Salatyna znajduje się Spaleński Żleb (Spaleny žľab). Poprowadzono nim niebieski szlak turystyczny[2].
Skrajny Salatyn jest w partii wierzchołkowej stosunkowo równy i, wraz ze swoimi zboczami – w górnej ich części, przeważnie trawiasty. Czerwieniejące już w połowie lata pędy situ skuciny nadają mu rude zabarwienie. W przeszłości był wypasany, podobnie jak całe Salatyny[5].
Na rozległym i płaskim zakończeniu grzbietu są ławki i stół dla turystów. Dzięki temu, że grzbiet jest odsłonięty na całej długości, roztaczają się z niego rozległe widoki. Szczególnie dobrze prezentują się stąd pobliskie szczyty Osobitej i Siwego Wierchu, dobrze widać też potężny masyw Kominiarskiego Wierchu, Ciemniaka, Bobrowiec, wierzchołek Giewontu, liczne szczyty Tatr Zachodnich i Wysokich i całą Dolinę Zuberską i Rohacką[3].
Na stokach Skrajnego Salatyna uprawiane jest narciarstwo pozatrasowe, a w Skrajnej Dolinie Salatyńskiej znajduje się wyciąg narciarski[2].
Szlaki turystyczne
– niebieski ze Zwierówki przez Skrajny Salatyn na Brestową[2].
Czas przejścia ze Zwierówki na Skrajny Salatyn: 2:15 h, ↓ 1:45 h
Czas przejścia ze Skrajnego Salatyna na Brestową: 45 min, ↓ 30 min
↑ abcdTatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-36-5. Brak numerów stron w książce
↑ abMarian Kunicki, Tadeusz Szczerba: Tatry Zachodnie. Słowacja. Kraków: PTTK „Kraj”, 1992. ISBN 83-7005-248-7. Brak numerów stron w książce