Skrajna Sławkowska Ławka

Skrajna Sławkowska Ławka
Ilustracja
Skrajna Sławkowska Ławka pośród podpisanych obiektów
Państwo

 Słowacja

Wysokość

2262 m n.p.m.

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Skrajna Sławkowska Czuba, Zadnia Sławkowska Kopa

Data zdobycia

1 czerwca 1905

Pierwsze wejście

A. Martin

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Skrajna Sławkowska Ławka”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Skrajna Sławkowska Ławka”
Ziemia49°10′02,9″N 20°10′29,9″E/49,167472 20,174972

Skrajna Sławkowska Ławka (słow. Varešková priehyba, 2262 m[1]) – wąska przełęcz w bocznej grani słowackich Tatr Wysokich odgałęziającej się od grani głównej w wierzchołku Małej Wysokiej. Jest położona w jej fragmencie zwanym Sławkowską Granią[2]. Oddziela od siebie Skrajną Sławkowską Czubę na zachodzie i Zadnią Sławkowską Kopę w masywie Sławkowskiej Kopy na wschodzie[3].

Północne stoki opadają z przełęczy do Nowoleśnej Kotliny w Dolinie Staroleśnej, południowe – do Doliny Sławkowskiej[4]. Najdogodniejsze drogi na przełęcz prowadzą z Doliny Staroleśnej znad Warzęchowego Stawu oraz z Doliny Sławkowskiej żlebem i dalej trawiasto-piarżystym zboczem[3].

Pierwsze wejścia (przy przejściu granią):

Przypisy

  1. ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
  2. ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 393. ISBN 83-01-13184-5.
  3. ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIV. Warzęchowe Turnie – Zawracik Rówienkowy. Warszawa: Sport i Turystyka, 1971, s. 97–98.
  4. ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 141. ISBN 83-909352-2-8.
Południowo-wschodnia grań Małej Wysokiej