|
Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Skrażyno
|
Skrażyno (biał. Скражына; ros. Скряжино) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, w sielsowiecie Prozoroki.
Historia
W czasach zaborów w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[2][3].
W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie dziśnieńskim, w gminie Czerniewicze, a od 1929 w gminie Prozoroki[4].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 124 osoby, 44 było wyznania rzymskokatolickiego, a 80 prawosławnego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali białoruską przynależność narodową. Było tu 17 budynków mieszkalnych[5]. W 1931 w 20 domach zamieszkiwały 144 osoby[6].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Prozorokach i prawosławnej w Czerniewiczach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Głębokiem i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Prozorokach[7].
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Skrażyno, wieś, powiat dzisieński, gmina Czerniewicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 715 .
- ↑ wieś Skrażyno na mapie (rejon głębocki, obwód witebski) [online], www.radzima.net [dostęp 2021-03-26] .
- ↑ Dz.U. z 1929 r. nr 22, poz. 224.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 42 .
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 24 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1553 .
Linki zewnętrzne
Skrażyno, wieś, powiat dzisieński, gmina Czerniewicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 715 .
