Sieglitzer Berg

Neogotycka brama w parku Sieglitzer Berg

Sieglitzer Berg – park leśny na stokach wzgórza w zakolu Łaby na zachód od Vockerode. Położony na terenie ogrodów Dessau-Wörlitz (niem. Dessau-Wörlitzer Gartenreich) – kompleksu ogrodów i parków w stylu angielskim, powstałych w drugiej połowie XVIII w. na zlecenie księcia Anhalt-Dessau Leopolda III Friedricha Franza (1740–1817), które w 2000 zostały wpisane na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Opis

Park leśny o powierzchni 25,1 ha na stokach wzgórza w zakolu Łaby na zachód od Vockerode[1]. Powstały po 1777 na zlecenie księcia Anhalt-Dessau Leopolda III Friedricha Franza[1]. Projekt parku przypisuje się nadwornemu ogrodnikowi księcia Johannowi Friedrichowi Eyserbeckowi[2]. Wejścia do parku stanowią bramy w stylu historycznym[1].

Na terenie parku znajdował się niewielki dom w stylu klasycystycznym tzw. Solitude zbudowany według projektu Friedricha Wilhelma von Erdmannsdorffa, gdzie książę prowadził negocjacje dyplomatyczne[3]. Solitude została wzniesiona na wzór maison caree w Nîmes[4]. Mieściła się tu łaźnia, do której ciepłą wodę doprowadzano wodociągiem z położonego nieopodal budynku kuchni[1]. Kuchnia powstała zbudowana w latach 1777–1784 przez von Erdmannsdorffa jako budynek gospodarczy w formie antycznej ruiny[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Dessau-Wörlitz (Germany). whc.unesco.org. [dostęp 2010-06-30]. (ang.).
  2. ↑ Wilhelm Schalt: Eyserbeck, Johann Friedrich. W: Neue Deutsche Biographie. T. 4. 1959, s. 712. (niem.).
  3. ↑ Kulturstiftung Dessau-Wörlitz: Die Waldeinsamkeit am Sieglitzer Berg. www.gartenreich.com. [dostęp 2010-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-25)]. (niem.).
  4. ↑ Harald Tausch: "Die Architektur ist die Nachtseite der Kunst": erdichtete Architekturen und Gärten in der deutschsprachigen Literatur zwischen Frühaufklärung und Romantik. Königshausen & Neumann, 2006, s. 221. ISBN 3-8260-3209-8. [dostęp 2010-07-08]. (niem.).