Siły Obrony Narodowej

Siły Obrony Narodowej
Godło
Państwo

 Syria

Nazwa skrócona

NDF

Data utworzenia

1 listopada 2012

Liczebność

90 000 osób[1]

Najwyższe dowództwa
Wojskowe

gen.bryg. Hawasz Mohammed[1]

Siły Obrony Narodowej (arab. ‏قوات الدفاع الوطني‎, ang. National Defence Forces), NDF – syryjska ochotnicza formacja samoobrony, utworzona 1 listopada 2012. Została zorganizowana podczas wojny w Syrii, jako ochotnicza rezerwa dla Sił Zbrojnych Syrii.

Siły Obrony Narodowej składają się z jednostek z poszczególnych syryjskich prowincji (muhafaz), a każda z nich składa się z lokalnych ochotników. Każda z prowincjonalnych gałęzi NDF jest dowodzona przez wojskowego oficera[2].

Rola w konflikcie w Syrii

Siły Obrony Narodowej działały w roli oddziałów samoobrony, odpierając ataki rebeliantów na bronione przez nie miejscowości, a także wspomagały operacje regularnej armii syryjskiej. Jednostki NDF miały działać głównie na swoim terenie, chociaż ich członkowie mogą również zgłosić się do udziału w regularnych operacjach wojskowych[3].

Siły Obrony Narodowej zrzeszały 60 000 ludzi w czerwcu 2013 i urosły do 100 000 w sierpniu tegoż roku[4]. W 2015 roku NDF liczyły 90 000 osób w całym kraju, a ich dowódcą był gen.bryg. Hawasz Mohammed[1].

Oddziały NDF uważano za bardziej zmotywowane i lojalne od zwykłych poborowych[3]. Składały się w większości z alawitów i szyitów, a więc grup szczególnie zagrożonych przez terrorystów[4].

W styczniu 2013 w szeregach NDF powstał 500-osobowy żeński batalion, zwany „Lwicami”, strzegący punktów kontrolnych w rejonie Himsu. Kobiety zostały przeszkolone w posługiwaniu się kałasznikowem, karabinem maszynowym i granatami[5].

Okres szkolenia bojownika NDF trwał od 2 tygodni do miesiąca, w zależności od tego, czy dana osoba miała zbyć wyszkolona do podstawowej walki, na snajpera czy zwiadowcę[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c Who are the pro-Assad militias in Syria? [online], Middle East Eye, 25 września 2015 (ang.).
  2. ↑ Craig Larkin, Michael Kerr, The Alawis of Syria: War, Faith and Politics in the Levant., New York 2015, s. 220 (ang.).
  3. ↑ a b c Battered by war, Syrian army creates its own replacement [online], Reuters, 21 kwietnia 2013 (ang.).
  4. ↑ a b Sam Dagher, Syria's Alawite Force Turned Tide for Assad, „Wall Street Journal”, 27 sierpnia 2013 (ang.).
  5. ↑ Liz Sly, The all-female militias of Syria, „The Washington Post”, 25 stycznia 2013 [zarchiwizowane z adresu 2014-06-18] (ang.).