Shichimi tōgarashi

Shichimi tōgarashi
Przygotowane składniki do sporządzenia mieszanki w moździerzu/misce suribachi
Sklep Yagenbori w tokijskiej dzielnicy Asakusa, 2014 (widoczny znak toku, na czerwono)

Shichimi tōgarashi (jap. 七味唐辛子) – mieszanka siedmiu (shichi, nana) przypraw, używana w japońskiej kuchni, dodawana do różnych potraw, jak: gyūdon, udon, soba, nabe-mono i innych. Najczęściej występuje pod skróconą nazwą shichimi (七味)[1][2].

Historia

W 1625 roku pewien kupiec przypraw o imieniu Tokuemon założył sklep nad brzegiem kanału Yagenbori w Edo. Korzystając ze wskazówek zielarzy i aptekarzy, którzy zajmowali się handlem w okolicy, stworzył nową mieszankę przypraw, która była nie tylko smaczna, ale także zdrowa. Nazwał ją shichimi tōgarashi i zyskał taką popularność wśród mieszkańców, że nazwa yagenbori stała się synonimem samej przyprawy o siedmiu smakach. Trzeci siogun z rodu Tokugawa o imieniu Iemitsu zasmakował w przyprawie i udzielił wszystkim następnym pokoleniom mistrzów tej przyprawy pozwolenia na używanie znaku „徳” (toku od 徳川 Tokugawa) w nazwie. Obecny mistrz jest przedstawicielem dziesiątej generacji[3].

Używa się także nazw: nana-shu tōgarashi, nana-iro tōgarashi. W mowie potocznej można spotkać się z nazwami nana-iro tongarashi i nana-iro. Natomiast w Kioto używa się nazwy kiyomizu shichimi, od nazwy świątyni buddyjskiej Kiyomizu-dera[3][2].

Składniki

Przyprawa składa się z siedmiu składników, wśród których głównym jest zawsze papryka roczna (jap. 唐辛子 tōgarashi) (Capsicum annuum var. conoides). Pozostałe składniki mogą się różnić, zależnie od pożądanego aromatu i stopnia ostrości[2].

Oprócz papryki rocznej w skład shichimi tōgarashi mogą wchodzić następujące składniki:

  • mak lekarski – jap. 芥子の実 keshi-no-mi; ang. opium-poppy seed; (Papaver somniferum);
  • suszona skórka owoców cytrusowych – jap. 陳皮 chinpi, jak: mandarynki mikan (Citrus unshiu), gorzkie pomarańcze (Citrus aurantium), yuzu (Citrus junos);
  • sezam indyjski – jap. 胡麻 goma; (Sesamum indicum);
  • pieprz syczuański – jap. 花椒 kashō; ang. Sichuan pepper (Zanthoxylum bungeanum);
  • pieprz syczuański, pieprz górski – jap. 山椒 sanshō; ang. Japanese pepper (Zanthoxylum piperitum); zmielone owoce z nasionami żółtodrzewu pieprzowego (Zanthoxylum piperitum), podobny do pieprzu syczuańskiego, uzyskiwanego z Zanthoxylum bungeanum;
  • ziarna konopi – jap. 麻の実 asa-no-mi; ang. Indian-hemp seed; (Cannabis sativa);
  • pachnotka bazyliowata – jap. 紫蘇 shiso; ang. perilla; beefsteak plant, (Perilla frutescens var. crispa);
  • wodorosty nori (aonori) – jap. 海苔 (青海苔); ang. nori, edible seaweed, green laver; (Porphyra yezoensis, P. tenera, Enteromorpha);
  • imbir lekarski – jap. 生姜 shōga; ang. ginger; (Zingiber officinale)[2][4].

Uwagi

Przypisy

  1. ↑ 新明解国語辞典. Tokyo: Sanseido Co., Ltd., 2018, s. 638, 1125. ISBN 978-4-385-13107-8.
  2. ↑ a b c d Richard Hosking: A Dictionary of Japanese Food. Tokyo: Tuttle Publishing, 1996, s. 22, 23, 43, 72, 100, 101, 113, 122, 127-129, 143. ISBN 978-4-8053-1335-0.
  3. ↑ a b About Yagenbori Shichimi-Togarashi. やげん堀. [dostęp 2021-01-19]. (ang.).
  4. ↑ Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 1439. ISBN 4-7674-2015-6.

Linki zewnętrzne