Santiago Samaniego
Pseudonim
|
"El Herrero"
|
Data i miejsce urodzenia
|
25 stycznia 1974 Panama
|
Obywatelstwo
|
Panama
|
Wzrost
|
180 cm
|
Styl walki
|
praworęczny
|
Kategoria wagowa
|
lekkośrednia
|
Bilans walk zawodowych
|
Liczba walk
|
51
|
Zwycięstwa
|
37
|
Przez nokauty
|
30
|
Porażki
|
13 (6KO)
|
Remisy
|
1
|
Santiago Nathaniel Rice Samaniego (ur. 25 stycznia 1974 w Panamie) – panamski bokser, były mistrz świata WBA w kategorii lekkośredniej.
Kariera zawodowa
Jako zawodowiec zadebiutował 17 lipca 1993 roku, pokonując na punkty w 4 rundowym pojedynku Lorenzo Murillo. Do końca 1995 roku stoczył jeszcze 21 pojedynków z czego wygrał 20 i jeden przegrał, z Kubańczykiem Giorbisem Barthalemy'm, jednogłośnie na punkty.
W 1996 roku stoczył 3 walki, wszystkie wygrywając przez nokaut. Pokonał m.in. Edera Gonzaleza[1] i Aquilino Asprillę, którzy walczyli w przeszłości o pas WBA w wadze lekkośredniej.
22 lutego 1997 roku otrzymał szansę walki o wakujący pas WBO. Jego rywalem był niepokonany Michael Löwe, a walka odbyła się w Niemczech. Santiago przegrał jednogłośnie na punkty (113-114, 110-117, 112-116), nie zdobywając mistrzostwa[2]. W następnej walce został sensacyjnie znokautowany przez mało znanego Kolumbijczyka Felixa Hernandeza.
27 sierpnia 1999 roku, przegrał przez TKO w 7 rundzie z Vernonem Forrestem, stawką walki był pas NABF. Do końca 2001 stoczył jeszcze 9 pojedynków, z których 8 wygrał i 1 przegrał, zdobywając tytuł WBA Fedelatin w wadze lekkośredniej.
10 sierpnia 2002 roku otrzymał szansę walki o pas WBA Interim w wadze lekkośredniej. Jego rywalem był pochodzący z Senegalu, Mamadou Thiam. Samaniego zwyciężył przez TKO w ostatniej, dwunastej rundzie, zdobywając tymczasowe mistrzostwo świata. Po tym jak Vargas zdecydował się na unifikację z De la Hoyą, Samaniego został pełnoprawnym mistrzem. Tytuł stracił już w 1 obronie, na rzecz Meksykanina Alejandro Garcii, który pokonał go przez TKO w 3 starciu[3].
Schyłek kariery
Po przegranej z Garcią, walczył jeszcze o eliminator WBA z Rhoshiim Wellsem, który pokonał go przez techniczną decyzję w 9 rundzie. W latach 2005–2007 stoczył 5 pojedynków z czego wygrał tylko jeden.
Na ring powrócił 4 lutego 2011 roku przegrywając z Vladinem Biossem.
Linki zewnętrzne
- Denny Moyer (1962–1963, WBA)
- Denny Moyer (1963)
- Ralph Dupas (1963)
- Alessandro Mazzinghi (1963–1965)
- Nino Benvenuti (1965–1966)
- Kim Ki-soo (1966–1968)
- Alessandro Mazzinghi (1968)
- Freddie Little (1969–1970)
- Carmelo Bossi (1970–1971)
- Kōichi Wajima (1971–1974)
- Oscar Albarado (1974–1975)
- Kōichi Wajima (1975)
- Kōichi Wajima (1975, WBA)
- Miguel de Oliveira (1975, WBC)
- Jae-Do Yuh (1975–1976, WBA)
- Elisha Obed (1975–1976, WBC)
- Kōichi Wajima (1976, WBA)
- José Manuel Duran (1976, WBA)
- Eckhard Dagge (1976–1977, WBC)
- Miguel Angel Castellini (1976–1977, WBA)
- Eddie Gazo (1977–1978, WBA)
- Rocky Mattioli (1977–1979, WBC)
- Masashi Kudo (1978–1979, WBA)
- Maurice Hope (1979–1981, WBC)
- Ayub Kalule (1979–1981, WBA)
- Wilfred Benítez (1981–1982, WBC)
- Sugar Ray Leonard (1981, WBA)
- Tadashi Mihara (1981–1982, WBA)
- Davey Moore (1982–1983, WBA)
- Thomas Hearns (1982–1986, WBC)
- Roberto Durán (1983–1984, WBA)
- Mark Medal (1984, IBF)
- Mike McCallum (1984–1987, WBA)
- Carlos Santos (1984–1986, IBF)
- Buster Drayton (1986–1987, IBF)
- Duane Thomas (1986–1987, WBC)
- Matthew Hilton (1987–1988, IBF)
- Lupe Aquino (1987, WBC)
- Gianfranco Rosi (1987–1988, WBC)
- Julian Jackson (1987–1990, WBA)
- Donald Curry (1988–1989, WBC)
- Robert Hines (1988–1989, IBF)
- John David Jackson (1988–1993, WBO)
- Darrin Van Horn (1989, IBF)
- René Jacquot (1989, WBC)
- John Mugabi (1989–1990, WBC)
- Gianfranco Rosi (1989–1994, IBF)
- Terry Norris (1990–1993, WBC)
- Gilbert Delé (1991, WBA)
- Vinny Pazienza (1991–1992, WBA)
- Julio César Vásquez (1992–1995, WBA)
- Verno Phillips (1993–1995, WBO)
- Simon Brown (1993–1994, WBC)
- Terry Norris (1994, WBC)
- Vincent Pettway (1994–1995, IBF)
- Luis Santana (1994–1995, WBC)
- Pernell Whitaker (1995, WBA)
- Carl Daniels (1995, WBA)
- Paul Vaden (1995, IBF)
- Terry Norris (1995, WBC)
- Paul Jones (1995–1996, WBO)
- Terry Norris (1995–1997, WBC i IBF)
- Julio César Vásquez (1995–1996, WBA)
- Bronco McKart (1996, WBO)
- Ronald Wright (1996–1998, WBO)
- Laurent Boudouani (1996–1999, WBA)
- Terry Norris (1997, WBC)
- Raúl Márquez (1997, IBF)
- Yory Boy Campas (1997–1998, IBF)
- Keith Mullings (1997–1999, WBC)
- Harry Simon (1998–2001, WBO)
- Fernando Vargas (1998–2000, IBF)
- Javier Castillejo (1999–2001, WBC)
- David Reid (1999–2000, WBA)
- Félix Trinidad (2000, WBA)
- Félix Trinidad (2000–2001, WBA i IBF)
- Óscar de la Hoya (2001–2002, WBC)
- Fernando Vargas (2001–2002, WBA)
- Ronald Wright (2001–2004, IBF)
- Daniel Santos (2002–2005, WBO)
- Santiago Samaniego (2002–2003, WBA)
- Óscar de la Hoya (2002–2003, WBA Super i WBC)
- Shane Mosley (2003–2004, WBA i WBC)
- Ronald Wright (2004, WBA Super, WBC i IBF)
- Ronald Wright (2004–2005, WBA Super i WBC)
- Verno Phillips (2004, IBF)
- Kassim Ouma (2004–2005, IBF)
- Alejandro García (2005–2006, WBA)
- Roman Karmazin (2005–2006, IBF)
- Ricardo Mayorga (2005–2006, WBC)
- Serhij Dzyndzyruk (2005–2011, WBO)
- Óscar de la Hoya (2006–2007, WBC)
- José Antonio Rivera (2006–2007, WBA)
- Cory Spinks (2006–2008, IBF)
- Travis Simms (2007, WBA)
- Floyd Mayweather Jr. (2007, WBC)
- Joachim Alcine (2007–2008, WBA)
- Vernon Forrest (2007–2008, WBC)
- Verno Phillips (2008, IBF)
- Sergio Mora (2008, WBC)
- Daniel Santos (2008–2009, WBA)
- Vernon Forrest (2008–2009, WBC)
- Cory Spinks (2009–2010, IBF)
- Sergio Gabriel Martínez (2009–2010, WBC)
- Jurij Forman (2009–2010, WBA)
- Miguel Cotto (2010, WBA)
- Cornelius Bundrage (2010–2013, IBF)
- Miguel Cotto (2010–2012, WBA Super)
- Manny Pacquiao (2010–2011, WBC)
- Austin Trout (2011–2013, WBA)
- Saúl Álvarez (2011–2013, WBC)
- Zaurbek Bajsangurow (2011–2013, WBO)
- Floyd Mayweather Jr. (2012–2013, WBA Super)
- Ishe Smith (2013, IBF)
- Saúl Álvarez (2013, WBA i WBC)
- Carlos Molina (2013–2014, IBF)
- Floyd Mayweather Jr. (od 2013, WBA Super & WBC)
- Demetrius Andrade (od 2013, WBO)
- Erislandy Lara (od 2013, WBA)
- Cornelius Bundrage (od 2014, IBF)
|
Przypisy
|
|