Artykuł został napisany w oparciu o trzeciorzędne źródła, należy sięgnąć po drugorzędne; do drobnych mankamentów należy traktowanie etymologii «Boga prosiłam» jako pewnik. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Autor apokryficznej 4 Księga Ezdrasza nazywa siebie „Salatielem, którego również zwą Ezdraszem” (3,1). Z tej racji apokalipsa ta nazywana jest czasem Ezra Szealtiel[potrzebny przypis]. Ezdrasz ten nie jest tożsamy z Salatielem z genealogii królewskich. Nie jest też Ezdraszem kapłanem znanym z kanonicznej Księgi Ezdrasza[potrzebny przypis]. Ten ostatni był synem Serajasza i pochodził z rodu Lewiego[4].
Biblia zawiera wyglądające jako wykluczające się teksty, odnoszące się do pochodzenia Zorobabela od Salatiela, bądź też od Pedajasza. W szeregu tekstów, uważanych za sobie nawzajem współczesne, Zorobabel otwarcie nazywany jest «synem Salatiela»[5][6][7][8][9]. Zaskakuje 1 Księga Kronik, czyniąc Zorobabela bratankiem Salatiela: król Jojakin był ojcem Salatiela i Pedajasza, następnie Pedajasz był ojcem Zorobabela[10].
Uczyniono liczne starania, by udowodnić, że obie genealogie mogą oddawać faktyczny stan rzeczy[potrzebny przypis]. Po pierwsze Salatiel mógł umrzeć bezdzietnie i Pedajasz, jego rodzony brat, zobowiązany był do wzbudzenia potomka, pojmując wdowę po bracie zgodnie z zasadą lewiratu[11]. W ten sposób Zorobabel byłby prawnym synem Salatiela, chociaż biologicznym synem Pedajasza.
Inne wytłumaczenie[potrzebny przypis] sugeruje, iż tytuł «syn Salatiela» nie oznacza faktycznego bycia synem osoby, ale raczej przynależność do rodziny/rodu, którego głową był Salatiel (hebr. בית, bet). Hebrajski termin «ojciec» (hebr. אב, av) jest raczej odniesieniem do stania na czele całego klanu/rodziny. W tym sensie język łaciński używa terminu paterfamilias. W tym sensie mężczyzna nazywany «ojcem», może nim być faktycznie dla własnych dzieci, jak i siostrzeńców, bratanków, wnuków, kogokolwiek, kto przynależy do klanu. Zorobabel, podobnie jak jego ojciec Pedajasz, mógłby być więc nazwany «synem Salatiela», jeśli uznać jego przynależność do klanu[potrzebny przypis].
Możliwe, że obie spekulacje są prawdziwe. Zorobabel mógł być zarówno prawnym synem Salatiela, jak i być członkiem jego rodziny/klanu. Na uwagę zasługuje fakt, że jeśli Salatiel nie miał własnych synów, Zorobabel jako prawny syn, mógł odziedziczyć wszelkie prerogatywy rodzica, stając się tym samym nowym «ojcem rodziny», sprawującym opiekę nad każdym z jej członków.
Tekst, który identyfikuje Zorobabela z synem Pedajasza, może też być błędem kopisty[potrzebny przypis]. Tego typu błędy zdarzają się w sytuacji, gdy hebrajski tekst zdaje się być niejednorodny i odznaczający się zniekształceniami[12]. Oczekiwana wzmianka, że Salatiel był ojcem, zdaje się być przypadkowo pominięta, w wyniku czego jego potomstwo zostało pomieszane z potomstwem Pedajasza.
W każdym razie teksty podkreślające pochodzenie Zorobabela od Salatiela zdają się posiadać oczywisty kontekst polityczny[potrzebny przypis], którym jest uznanie jego pretensji do tronu Dawida. Zorobabel, będąc potomkiem Dawida i mając u swego boku, pochodzącego z dynastii aaronowejJozuego, wchodził w posiadanie wszelkich praw, by móc podjąć się dzieła odbudowy Świątyni Jerozolimskiej[13] w 536 p.n.e.[potrzebny przypis].
