PROFILPELAJAR.COM

SM Tb 60 T (ex Schwalbe)
	; SM Tb 60 T, przed 1917 r.
Klasa	torpedowiec
Typ	Kaiman
	Historia
Stocznia	STT(inne języki), Triest
Położenie stępki	14 września 1906
Wodowanie	8 kwietnia 1907
	K.u.K. Kriegsmarine
Nazwa	Schwalbe → Tb 60F → Tb 60
Wejście do służby	20 marca 1909
Wycofanie ze służby	1 listopada 1918
	Królestwo SHS
Nazwa	T 9
Wycofanie ze służby	1927-1930
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	projektowa 210 t; pełna: 203,3 t
Długość	pełna: 56,9 m
Szerokość	5,4 m
Zanurzenie	1,4 m
	Napęd
	2 kotły parowe; 1 maszyna parowa o mocy indykowanej 3000 KM
Prędkość	26,2 węzła
	Uzbrojenie
	4 x armata okrętowa 47 mm L/33; 1 x karabin maszynowy 8 mm (od 1915 roku); 3 x wyrzutnia torpedowa kal. 450 mm
Załoga	38
	Multimedia w Wikimedia Commons

SM Tb 60T – austro-węgierski torpedowiec z początku XX wieku i okresu I wojny światowej, dwunasta jednostka typu Kaiman. Do 1913 roku nosił nazwę Schwalbe, od roku 1917 sam numer 60. Po I wojnie światowej służył w marynarce Królestwa SHS (późniejszej Jugosławii) jako T 9. Skrót przed numerem SM Tb oznaczał Seiner Majestät Torpedoboot (torpedowiec Jego Cesarskiej Mości).

Historia

Stępkę pod budowę okrętu położono w stoczni Stabilimento Tecnico Triestino(inne języki) (STT) w Trieście 14 września 1906 roku, kadłub wodowano 8 kwietnia 1907 roku^[1] (według innych danych 9 kwietnia^[3]), a okręt oddano do służby 20 marca 1909 roku (wraz z trzema innymi)^[1]. Początkowo nosił nazwę „Schwalbe” (jaskółka), lecz od 1 stycznia 1914 roku zastąpiono ją przez alfanumeryczne oznaczenie 60T („T” oznaczało, że okręt zbudowano w Trieście)^[1]. Rozkazem z 21 maja 1917 roku z oznaczenia torpedowca usunięto ostatnią literę i do końca wojny nosił on tylko numer 60^[3].

Okręt brał udział w I wojnie światowej. Po wojnie okręt w ramach podziału floty Austro-Węgier przekazano Królestwu Serbów, Chorwatów i Słoweńców (SHS), gdzie służył pod oznaczeniem T 9. Wraz z pozostałymi okrętami tego typu został wycofany w latach 1927-1928^[3] lub w latach 1928-1930^[1].

Opis

Osobny artykuł: Torpedowce typu Kaiman.

Okręt posiadał dwa kotły parowe typu Yarrow i jedną pionową czterocylindrową maszynę parową potrójnego rozprężania. Okręt uzbrojony był w cztery armaty kalibru 47 mm L/33 (po dwie na każdej z burt) oraz trzy wyrzutnie torped kalibru 450 mm. W 1915 roku uzbrojenie wzmocniono pojedynczym karabinem maszynowym Schwarzlose 8 mm^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g R. Greger: Austro-Hungarian..., s. 55.
↑ Robert Rochowicz: Losy okrętów floty Austro-Węgier po 30 października 1918 roku. „Morza, Statki i Okręty”, nr 4-5/2003, s. 42-43.
↑ ^a ^b ^c ^d Conway’s..., s. 339.

Bibliografia

Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985, s. 339. ISBN 978-0-87021-907-8. (ang.).
René Greger: Austro-Hungarian Warships of World War I. Londyn, 1976. ISBN 0-7110-0623-7. (ang.)