Rudawy Siedmiogrodzkie

Megaregion	Region Karpacki
Prowincja	Góry Zachodniorumuńskie i Wyżyna Transylwańska
Podprowincja	Góry Zachodniorumuńskie
Makroregion	Góry Maruszy
Mezoregion	Rudawy Siedmiogrodzkie
Zajmowane jednostki administracyjne	Rumunia – okręg Hunedoara – okręg Alba

Rudawy Siedmiogrodzkie (542.22; rum. Munții Metaliferi, węg. Erdelyi-erchegyseg, niem. Siebenbürgen-Erzgebirge) – góry w Rumunii (w Siedmiogrodzie). Należą do łańcucha Gór Maruszy w Górach Zachodniorumuńskich.

Rudawy Siedmiogrodzkie wznoszą się w południowej części Gór Zachodniorumuńskich. Od północy dolina Białego Kereszu dzieli je od Masywu Biharu, zaś dolina Abrud, przełęcz Arsurilor i rzeka Ampoi – od gór Trascău. Od południa Rudawy Siedmiogrodzkie otacza Bruzda Maruszy. Od zachodu potok Almaș, przełęcz Tătăroaei i potok Vața dzielą je od gór Zarand.

Rudawy Siedmiogrodzkie są pochodzenia wulkanicznego. Ich najwyższy szczyt to Fericelii (1172 m n.p.m.). Rudawy Siedmiogrodzkie charakteryzują się formami wulkanicznymi – stożki i zastygłe lawy bazaltowe.

Od czasów starożytnych w górach wydobywano metale, od czego przybrały swoją nazwę.

• Krystyna Jawecka (red.) Mapa przeglądowa Europy. Rumunia. Skala 1:1 000 000, PPWK Warszawa-Wrocław 1983/84
• Jerzy Kondracki Fizycznogeograficzna regionalizacja Czech, Słowacji, Węgier i Rumunii w układzie dziesiętnym, „Przegląd Geograficzny”, tom LXVIII, z. 3–4, 1996, s. 457–466
• Jerzy Kondracki Karpaty, wydanie drugie poprawione, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1989, ISBN 83-02-04067-3
• Andrzej Maryański Rumunia, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1973