Ronald Desruelles

Ronald Desruelles
Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1955
Antwerpia

Data i miejsce śmierci

1 listopada 2015
Patong

Wzrost

186 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Belgia
Halowe mistrzostwa świata
brąz Paryż 1985 bieg na 60 m
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Madryt 1986 bieg na 60 m
srebro Mediolan 1978 skok w dal
srebro Budapeszt 1988 bieg na 60 m
brąz Göteborg 1984 bieg na 60 m
brąz Pireus 1985 bieg na 60 m

Ronald Desruelles (ur. 14 lutego 1955 w Antwerpii, zm. 1 listopada 2015 w Patong) – belgijski lekkoatleta specjalizujący się w biegach sprinterskich i skoku w dal, dwukrotny uczestnik letnich igrzysk olimpijskich (Montreal 1976, Los Angeles 1984).

Brat Patricka Desruellesa, tyczkarza, olimpijczyka z Moskwy (1980).

W 1980 r. został zdyskwalifikowany za stosowanie niedozwolonych środków dopingujących, w wyniku czego odebrano mu złoty medal halowych mistrzostw Europy z Sindelfingen (1980), który otrzymał za zwycięstwo w konkurencji skoku w dal[1].

Został znaleziony martwy 1 listopada 2015 w tajskim Patong, gdzie prowadził restaurację. Popełnił samobójstwo z powodu problemów finansowych[2].

Sukcesy sportowe

  • dziesięciokrotny mistrz Belgii w skoku w dal – 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1981, 1982, 1983, 1984, 1986
  • siedmiokrotny mistrz Belgii w biegu na 100 m – 1978, 1979, 1982, 1984, 1985, 1986, 1987
  • mistrz Belgii w biegu na 200 m – 1985[3].
Rok Miasto Zawody Konkurencja Wynik
1978 Mediolan halowe mistrzostwa Europy skok w dal srebrny medal
1978 Praga mistrzostwa Europy sztafeta 4 x 100 m 8. miejsce
1979 Wiedeń halowe mistrzostwa Europy skok w dal 4. miejsce
1980 Sindelfingen halowe mistrzostwa Europy skok w dal 1. miejsce
1982 Mediolan halowe mistrzostwa Europy skok w dal 7. miejsce
1984 Göteborg halowe mistrzostwa Europy bieg na 60 m brązowy medal
1985 Paryż światowe igrzyska halowe bieg na 60 m brązowy medal
1985 Pireus halowe mistrzostwa Europy bieg na 60 m brązowy medal
1986 Madryt halowe mistrzostwa Europy bieg na 60 m złoty medal
1987 Indianapolis halowe mistrzostwa świata bieg na 60 m 5. miejsce
1987 Liévin halowe mistrzostwa Europy bieg na 200 m 6. miejsce
1988 Budapeszt halowe mistrzostwa Europy bieg na 60 m srebrny medal
1989 Haga halowe mistrzostwa Europy bieg na 60 m 5. miejsce

Rekordy życiowe

Desruelles trzykrotnie (zawsze biegnąc na pierwszej zmianie) ustanawiał rekord kraju w sztafecie 4 × 100 metrów (do poziomu 39,72 w 1978, który to wynik przetrwał jako rekord Belgii do 1998)[10].

Przypisy

  1. ↑ Weitsprung - Männer (02.03.1980): Endkampf
  2. ↑ Patong restaurant owner found dead, phuketgazette.net, 2015-11-02 (ang.)
  3. ↑ Belgian Championships
  4. ↑ a b Ronald Desruelles w sezonie 1985, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2013-08-26] (ang.).
  5. ↑ Belgische records indoor ALLE CATEGORIEEN MANNEN [online], val.be [dostęp 2013-08-26] (niderl.).
  6. ↑ Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 11. ISBN 978-83-62033-30-0.
  7. ↑ Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 20. ISBN 978-83-62033-30-0.
  8. ↑ Evolutie 200m [online], val.be [dostęp 2013-08-26] (niderl.).
  9. ↑ Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 113. ISBN 978-83-62033-30-0.
  10. ↑ Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 185. ISBN 978-83-62033-30-0.

Bibliografia

Halowi mistrzowie Europy w biegu na 60 metrów

Portal:Lekkoatletyka

  1. ↑ a b c d e W latach 1967–1969, 1972 i 1981 zawodnicy rywalizowali na dystansie 50 metrów.