Roma Przybyłowska-Bratkowska
| Pełne imię i nazwisko
|
Romana Zofia Przybyłowska-Bratkowska
|
| Data i miejsce urodzenia
|
10 lutego 1933
Lwów
|
| Data śmierci
|
24 lutego 2022
|
| Zawód, zajęcie
|
dziennikarka, publicystka
|
| Alma Mater
|
Politechnika Śląska
|
| Odznaczenia
|
|
Roma Przybyłowska-Bratkowska, właśc. Romana Zofia Przybyłowska-Bratkowska[1] (ur. 10 lutego 1933 we Lwowie[2], zm. 24 lutego 2022[3]) – polska dziennikarka i publicystka.
Życiorys
W 1960 ukończyła studia na Politechnice Śląskiej[2], uzyskała tytuł zawodowy magistra inżyniera budownictwa przemysłowego. Po studiach przez dwa lata pracowała w Biurze Projektów Przemysłu Hutniczego BIPROHUT w Gliwicach[2]. Ukończyła następnie studium dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1964–1969 pracowała w redakcji ekonomicznej Telewizji Polskiej[2], w latach 1970–1973 współpracowała z dodatkiem „Życia Warszawy” - „Życie i Nowoczesność”, warszawską „Kulturą” oraz „Przeglądem Technicznym”[2][4]. W latach 1974–1980 pozostawała bez pracy[2]. Na przełomie lat 70. i 80. brała udział w organizowaniu spotkań Konwersatorium „Doświadczenie i Przyszłość”. W latach 1980–1981 współpracowała z reaktywowanym pismem „Życie i Nowoczesność”[2]. Po wprowadzeniu stanu wojennego działała w nielegalnym Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich[5]. W latach 1982–1989 ponownie nie pracowała zawodowo[2]. Organizowała panele dyskusyjne, a od 1986 pierwszą comiesięczną gazetę mówioną „Dzwonek Niedzielny” w parafii Miłosierdzia Bożego i św. Faustyny w Warszawie[2][4][5]. W latach 1989–1991 była felietonistką „Gazety Wyborczej” i prowadzącą Foksal 89 w TVP[2]. W 1992 założyła wydawnictwo „Nowoczesność”[4].
W 2011 odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[1].
Życie prywatne
Była żoną Stefana Bratkowskiego i matką feministki Katarzyny Bratkowskiej.
Przypisy
