Rezerwat został ustanowiony w 2003 roku. Zajmuje powierzchnię 1132,91 ha, dodatkowe 1080,341 ha stanowi jego otulina[1]. Większość powierzchni rezerwatu (1048,65 ha) leży na gruntach będących w zarządzie Nadleśnictwa Giżycko[3].
Celem ochrony jest zachowanie walorów krajobrazowych i przyrodniczych, rzadkich i chronionych gatunków roślin i zwierząt, przylegających do niego lasów i obszarów nieleśnych.
Bagna Nietlickie są jednym z nielicznych dużych obszarów bagiennych na Warmii i Mazurach, które przetrwały do naszych czasów. Jest to obecnie największe i najlepiej zachowane torfowisko niskie na tych terenach. Są położone na północnym krańcu ziemi piskiej między jeziorami Niegocin i Śniardwy, na terenie gmin Orzysz i Miłki.
W latach 2001–2003 udało się tam zbudować dwa progi piętrzące, co przywróciło właściwe stosunki wodne, a jego obszar stał się atrakcyjnym miejscem lęgu wielu gatunków ptaków oraz ważnym noclegowiskiem żurawia. Podczas gdy w 2003 roku notowano tu 2,5 tys. żurawi, to w roku 2005 stwierdzono co najmniej 4 tys. ptaków.
Rezerwat nie posiada planu ochrony[1], obowiązują w nim jednak zadania ochronne, na mocy których część obszaru rezerwatu (głównie grunty oznaczone w ewidencji gruntów jako łąki) podlega ochronie czynnej, a pozostała część ochronie ścisłej[4].
Historia
W przeszłości obszar bagien był znacznie większy i rozciągał się między jeziorami Buwełno (na wschodzie) aż niemal po Jezioro Jagodne (na zachodzie). W części wschodniej bagien znajdowało się wówczas rozległe, zarastające jezioro Wąż. W połowie XIX w. przeprowadzono tu duże prace melioracyjne w ramach powiększania terenów rolniczych. W latach 1865–69 poziom wód jeziora uległ obniżeniu o 2 m. Prace melioracyjne prowadzono jeszcze wielokrotnie przed 1945, jak i po wojnie. Mimo to do dziś w formie bardzo naturalnej i mało zmienionej przetrwało ok. 550 ha torfowisk niskich[5].
Zarówno znaczna powierzchnia, jak i naturalność decydują o wyjątkowym bogactwie florystycznym i faunistycznym tego terenu.
Szata roślinna
Obszar rezerwatu stanowi rozległe torfowisko pokryte turzycowiskami, trzcinowiskami i innymi szuwarami z oczkami otwartej wody, na obrzeżach głównie z gęstymi łozowiskami, olszynami i brzezinami. W centralnej części znajdują się pozostałości zarośniętego jeziora Wąż.
Teren ten szczególnie upodobały sobie ptaki. "Tylko ze względu na liczbę zatrzymujących się tu żurawi Nietlickie Bagna są terenem ważnym dla ptaków o znaczeniu międzynarodowym... Jest to największa w Polsce ostoja przelotnych i nielęgawych żurawi."[5]
Nietlickie Bagno, wraz z przylegającą okolicą, stanowiło ostoję cietrzewia. Według obserwacji przeprowadzonych przez Nadleśnictwo Giżycko, od 2012 roku nie stwierdzono tu obecności tego gatunku[3].
Spośród żyjących tu ssaków na szczególną uwagę zasługują: wydra (Lutra lutra), bóbr europejski (Castor fiber) i łoś (Alces alces).
Przypisy
↑ abcdRezerwat przyrody Nietlickie Bagno. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2020-01-01].
.jpg)