Rezerwat przyrody Mechowisko Radość

Mechowisko Radość
Ilustracja
rezerwat torfowiskowy
Typ rezerwatu

biocenotyczny i fizjocenotyczny

Podtyp rezerwatu

biocenoz naturalnych i półnaturalnych

Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Położenie

gmina Lipnica

Mezoregion

Bory Tucholskie

Data utworzenia

20 lipca 2013

Akt prawny

Dz. Urz. Woj. Pom. 2013.2737

Powierzchnia

9,59 ha

Powierzchnia otuliny

59,84 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie gminy Lipnica
Mapa konturowa gminy Lipnica, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Mechowisko Radość”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Mechowisko Radość”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Mechowisko Radość”
Położenie na mapie powiatu bytowskiego
Mapa konturowa powiatu bytowskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Mechowisko Radość”
Ziemia54°01′23″N 17°29′54″E/54,023056 17,498333

Rezerwat przyrody Mechowisko Radośćtorfowiskowy rezerwat przyrody położony na terenie gminy Lipnica w powiecie bytowskim (województwo pomorskie).

Powołanie

Obszar chroniony utworzony został 20 lipca 2013 r. na podstawie Zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gdańsku z dnia 28 czerwca 2013 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody „Mechowisko Radość” (Dz. Urz. Woj. Pom. 2013.2737)[1]. Utworzono go na skutek wniosku Klubu Przyrodników jako pierwszy rezerwat w ramach prowadzonego przez nich projektu „Ochrona torfowisk alkalicznych (7230) w młodoglacjalnym krajobrazie Polski północnej”[2].

Położenie

Rezerwat obejmuje 9,59 ha powierzchni na terenie obrębu ewidencyjnego Luboń (część działki ewidencyjnej nr 44/3), jest otoczony przez otulinę o powierzchni 59,84 ha (do 2014 miała powierzchnię 69,36 ha)[1][3]. Leży na gruntach Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa Osusznica[2], przy zachodnim brzegu jeziora Kielsk[4].

Obszar chroniony położony jest w całości w obrębie dwóch obszarów sieci Natura 2000: siedliskowegoOstoja Zapceńska” PLH220057 oraz ptasiegoBory Tucholskie” PLB220009[4].

Charakterystyka

Celem ochrony jest „zachowanie ekosystemu torfowiska alkalicznego z unikatową florą mchów i roślin naczyniowych”[5]. Chronione jest torfowisko alkaliczne, wykształcone w zatoce lądowiejącego, mezotroficznego ramienicowego jeziora Kielskiego. Część przyjeziorna i środkowa są niemal płaskie, całość jest od kilkudziesięciu lat niewykorzystywana rolniczo[2].

Występują tu licznie takie gatunki, jak skalnica torfowiskowa (Saxifraga hirculus) i lipiennik Loesela (Liparis loëseli) oraz inne gatunki rzadkie i chronione, m.in. kruszczyk błotny (Epipactis palustris), gwiazdnica grubolistna (Stellaria crassifolia), turzyca strunowa (Carex chordorhhiza), turzyca dwupienna (Carex dioica), ponikło skąpokwiatowe (Eleocharis quinqueflora)[6].

Na mocy obowiązującego planu ochrony ustanowionego w 2016 roku (z późniejszymi zmianami), obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną[5][4]. Działania ochronne skupiają się głównie na wycinaniu zarastających drzew, krzewów, a także powstrzymywaniu ekspansji trzciny[2].

Przypisy

Linki zewnętrzne