Dawny biurowiec Stoczni Północnej przy ulicy Marynarki Polskiej, obecnie przebudowany pod nazwą C200
Remontowa Shipbuilding SA, dawniej Stocznia Północna – stocznia w Gdańsku, której podstawą działalności jest budowa małych i średnich statków. Wchodzi w skład grupy kapitałowej o nazwie Grupa Remontowa.
Do 2015 roku stocznia zbudowała około 1028 jednostek pływających[1].
Historia
Stocznia Północna powstała w czerwcu 1945 jako Stocznia nr 3 na terenach przedwojennej Gdańskiej Fabryki WagonówDWF Danziger Waggonfabrik, a jej działalność ograniczała się do budowy i naprawy wagonów, tramwajów i małych statków. Po utworzeniu stolarni, stocznia zajęła się produkcją mebli okrętowych, a także na rynek cywilny[1].
Zarządzeniem Ministra Żeglugi z 20 lutego 1950 przekształcono Zjednoczone Stocznie Polskie w Centralny Zarząd Przemysłu Okrętowego (CZPO)[2], a oddziały ZSP – w cztery przedsiębiorstwa państwowe: Stocznia Gdańska[3], Stocznia Północna[4], Stocznia Gdyńska[5] i Stocznia Szczecińska[6]. Wówczas nadano nazwę Stocznia Północna im. Bohaterów Westerplatte.
Od 1948 stocznia zaczęła specjalizować się w budowie kutrów rybackich (jako pierwsza seria MIR 20A) i produkcji stolarki okrętowej[1].
W 1951 zakończono produkcję wagonów, przekazując oprzyrządowanie do Chorzowa[1].
W 1955 rozpoczęła współpracę, trwającą do wczesnych lat 90 XX w., z marynarkami wojennymi Polski, ZSRR, Bułgarii, Jugosławii i NRD. W tym okresie budowano głównie okręty wojenne i jednostki specjalistyczne, przede wszystkim okręty desantowe, jednostki szkolne i kutry torpedowe. Jednocześnie produkowano specjalistyczne statki rybackie.
W 2003 głównym akcjonariuszem stała się Gdańska Stocznia „Remontowa” (później Remontowa Holding SA), na skutek czego stocznia weszła w skład Grupy Remontowa[7].
W 2011 Stocznia Północna SA zmieniła firmę na Remontowa Shipbuilding SA[8].
W 2018 stocznia realizowała zamówienia dla Marynarki Wojennej oraz armatorów prywatnych w zakresie budowy specjalistycznych statków górnictwa morskiego i zatrudniała ok. 850 osób[9].
Możliwości techniczne
Dwie boczne pochylnie zrzutowe:
Cp 1A – maks. masa wodowanego statku 1500 t, dł. 88 m, szer. 13,5 m
Cp 1B – maks. masa wodowanego statku 3150 t, dł. 125 m, szer. 18,6 m
Nabrzeże o dł. 400 m z trzema żurawiami (dwoma Stotter & Pitt o udźwigu 26 t/17 m i jednym o udźwigu 25 t)
Stanowisko do wodowania małych jednostek (do 300 t i dł. 30 m)
Hale produkcyjne:
Hala obróbki wstępnej
Hala prefabrykacji sekcji
Hala montażu bloków kadłuba
Hala prefabrykacji sekcji
Dwa stanowiska do prac malarskich (dł. 50 m)
Tor (o dł. 200 m z dwoma dźwigami 80 t/21,5 m) do stykowania bloków kadłubów
Przesuwnica do transportu bloków (o masie 450 t, dł. 27 m) na stanowisko stykowania
Uniwersalny kontenerowiec (typ B184) Europe Feeder – największy zbudowany w stoczni statek, którego zmodyfikowany projekt posłużył jako podstawa do zbudowania jednostek B172 i B184-II
Promy samochodowo-pasażerskie (typy B590 i B593)
Holownik B830
seria pływających stacji demagnetyzacyjnych projektu 130 dla ZSRR
