Rekowski VIII (Wrycz-Rekowski, Księżyc odmienny) − kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Księżyc.

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego^[1]:

W polu półksiężyc z twarzą w prawo, przed którym gwiazda. Klejnotu brak, za to nieheraldycznie ponad hełmem duża korona. Labry nieznanej barwy.

Herb wymienia Nowy Siebmacher (jako Rekowski V), pochodzi on z pieczęci z XVIII wieku, należącej do jakiegoś Rekowskiego z rodu Wryczów.

Rekowski to jedno z najbardziej znanych nazwisk kaszubskich. Pochodzi od wsi Rekowo. Wieś ta była od początku własnością odrębnych rodzin, które przyjmowały następnie wspólne nazwisko odmiejscowe. Wedle dokumentu z 1638, powołującego się na przywilej z 1528, w Rekowie siedziały rody: Wotoch, Stip, Dorzik, Mrozik oraz Fritz (Fritze, Friz). W XVIII-XIX wieku dzielili się na linie: Wantochów (Wotochów), Stypów, Wryczów (Wrycza) i Gynzów (Günz). Herb Rekowski VII to jeden z trzech herbów skojarzonych Rekowskimi bez żadnego przydomka.

Rekowski (Reckowski, Reckowsky, Rekoskie, Rekowsky) być może z przydomkiem Wrycz.

Zarówno Rekowscy bez przydomka jak i z przydomkami, notowani byli z szeregiem innych herbów. Pełna lista w haśle Rekowski.

• Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej T.3. Gdańsk: Wydawn. BiT, 2009, s. 134-135, 264. ISBN 978-83-927383-6-7.