Refugee – brytyjski zespół rockowy, założony w listopadzie 1973 roku[1] w Londynie i wykonujący muzykę z pogranicza rocka progresywnego i symfonicznego.
Historia
Osieroceni przez Keitha Emersona (założył trio Emerson, Lake and Palmer) muzycy The Nice – Lee Jackson (śpiew, gitara basowa) i Brian Davison (perkusja)[2] próbowali szczęścia z własnymi zespołami Jackson Heights i Every Which Way, lecz z żadną z tych grup nie odnieśli sukcesu. Wtedy przypomnieli sobie o młodym pianiście, który przyłączył się do The Nice podczas jam session w Szwajcarii i oszołomił ich swoimi umiejętnościami. Muzycy odszukali go i zaproponowali mu współpracę. Był to Patrick Moraz (instrumenty klawiszowe)[2], wówczas członek jazzrockowej grupy Mainhorse i kompozytor muzyki do filmów. Tak powstała supergrupa[3] Refugee. Po kilku miesiącach intensywnych prób zespół nagrał debiutancką płytę Refugee (luty 1974[1]), która wzbudziła sensację. Wydanie albumu poprzedziła intensywna kampania reklamowa. P. Moraz objawił swój wszechstronny talent wirtuozowski, melodyczny i kompozytorski. Styl zawartej na krążku muzyki można zdefiniować jako klasyczny rock progresywny z wieloma odniesieniami do muzyki klasycznej i niekiedy jazzu[3]. Punktami kulminacyjnymi albumu są dwie wielowątkowe suity Grand Canyon i Credo[3]. W obydwu kompozycjach można zauważyć instrumentalną klasę tria, nieszablonowe rozwiązania harmoniczne, a także gęste oraz intensywne brzmienie[3]. Refugee odniosło sukces i wydawało się, że stoi u progu wielkiej kariery. Wtedy dla Jacksona i Davisona powtórzyła się historia sprzed pięciu lat, gdyż P. Moraz otrzymał propozycję zastąpienia w Yes klawiszowca Ricka Wakemana. Szwajcarski muzyk przystał na ofertę grupy i dołączył do rockowej elity, co było przyczyną rozpadu Refugee w maju 1974 roku[2].
Dyskografia
Albumy
- 1974 Refugee (Charisma Records)
- 2007 Live in concert – Newcastle City Hall 1974 (Voiceprint)
Przypisy
Linki zewnętrzne
