Wychowanek klubu Koovee. Wieloletni zawodnik Ilves ze swojego rodzinnego miasta. W tym klubie rozpoczynał i kończył profesjonalną karierę zawodnika. Łącznie rozegrał w nim 16 sezonów. W dziewięciu ostatnich był kapitanem zespołu. W drafcie NHL z 1984 został wybrany przez New York Rangers. W barwach tego klubu rozegrał dwa sezony w NHL, a trzeci w innym nowojorskim zespole New York Islanders. Ponadto był przez siedem sezonów zawodnikiem szwedzkiej drużyny Malmö IF w rozgrywkach Szwecji. Karierę zawodniczą zakończył po sezonie 2007/2008.
Łącznie w latach 1992-2008 rozegrał 713 meczów w fińskiej SM-liiga, 226 w szwedzkiej Elitserien i 117 w NHL.
Kariera reprezentacyjna
Był wielokrotnym reprezentantem Finlandii. W wieku juniorskim wystąpił na mistrzostwa Europy do lat 18 (1982) oraz na mistrzostwach świata do lat 20 (1983, 1984 – w drugim turnieju był najskuteczniejszym zawodnikiem i został uznany najlepszym napastnikiem). W tym czasie rozpoczął aktywną karierę seniorską, którą kontynuował przez kolejnych 18 lat (do 2004 rozegrał 330 spotkań).
W skali świata jest rekordzistą wśród hokeistów pod względem liczby występów na igrzyskach olimpijskich (sześć razy)[1]. W 2013 rekord Raimo Helminena wyrównał jego rodak Teemu Selänne.
Pożegnalny i ostatni mecz numer 331 w barwach kraju symbolicznie rozegrał 7 lutego 2008 w rodzinnym Tampere (Finlandia-Czechy 6:1, w ramach cyklu Euro Hockey Tour[2]). Łącznie zdobył dla Finlandii 207 punktów za 52 gole i 155 asyst[3].
W 2008 fińska federacja zastrzegła numer Helminena dla zawodników reprezentacji Finlandii (jest to jedno z dwóch takich uhonorowań zasług – prócz niego wyróżniony jest Jari Kurri). Koszulki z zastrzeżonymi numerami reprezentacji Finlandii są wywieszone w hali Hartwall Arena w Helsinkach.
Kariera trenerska
Reprezentacja Finlandii do lat 20 (2010-2011), asystent trenera
Tuż po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął pracę szkoleniową. Prowadził ją równolegle jako asystent trenera w macierzystym klubie Ilves (trzy sezony SM-liiga w latach 2009-2012) oraz asystent selekcjonera reprezentacji Finlandii do lat 20 na turniejach mistrzostw świata juniorów do lat 20 w 2010 i 2011. Następnie został pierwszym szkoleniowcem w obu zespołach – prowadził kadrę Finlandii do lat 20 na MŚ 2012[4] (kadra przegrała mecz o brązowy medal) oraz prowadził Ilves od wiosny 2012 (zastąpił Tuomasa Tuokkolę) i następnie od jesieni w sezonie SM-liiga 2012/2013 (w jego trakcie w styczniu 2013 został zwolniony ze stanowiska[5]). W czerwcu 2013 został jednym z asystentów rodaka Ari-Pekki Selina, głównego szkoleniowca kazachskiej drużyny Barys Astana[6]. Ponadto został asystentem trenera reprezentacji Kazachstanu, swojego rodaka Ariego-Pekki Selina i pracował podczas turnieju MŚ 2014 (Kazachstan został wówczas zdegradowany z Elity)[7]. Został zwolniony z Barysu pod koniec września 2015. Został asystentem trenera kadry Finlandii do lat 20. Od października 2015 do początku stycznia 2016 był asystentem w łotewskim Dinamie Ryga[8][9]. Od lutego 2016 asystent w Jokericie Helsinki[10][11][12]. W sezonie Liiga (2020/2021) trener drużyny TPS[13]. W połowie listopada 2021 został ogłoszony nowym szkoleniowcem włoskiej drużyny HC Pustertal–Val Pusteria[14].