Wychowanek klubu EJK w rodzinnym Espoo. W drafcie NHL 1992 został wybrany w 4 rundzie z numerem 88 przez Minnesota North Stars, jednak nie znalazł miejsca w składzie drużyny i do 1995 roku nadal grał w lidze fińskiej w klubach Kiekko-Espoo i TPS. W międzyczasie amerykański klub został przeniesiony do miasta Dallas i zaczął funkcjonować jako Dallas Stars. W 1995 roku Lehtinen został jego zawodnikiem. Tymczasowo przekazano go do drużyny filialnej Michigan K-Wings, jednak wystąpił w niej tylko w jednym meczu i powrócił do Dallas.
W lidze NHL zadebiutował w sezonie 1995/1996. Od tej pory miał stałe miejsce w składzie i należał do czołowych zawodników drużyny Gwiazd. W tym czasie zdobył z drużyną Puchar Stanleya w 1999 roku. Łącznie rozegrał w klubie 14 sezonów ligowych.
Do 2011 pozostawał jedynym Finem, który zdobył zarówno Puchar Stanleya oraz mistrzostwo Świata. Reprezentował swój kraj na pięciu kolejnych turniejach olimpijskich w latach 1994–2010. Jest jednym z siedmiu hokeistów w historii, którzy wystąpili aż w pięciu turnieju zimowych igrzysk olimpijskich i jednym z sześciu graczy w historii, którzy zdobyli na cztery medale na zimowych igrzyskach.
Reprezentacyjne
Złoty medal mistrzostw świata juniorów do lat 17: 1990
Brązowy medal mistrzostw Europy juniorów do lat 18: 1991