RMS Homeric
|
| Poprzednie nazwy
|
Columbus
|
|
|
| Bandera
|
 Wielka Brytania
|
| Armator
|
White Star Line
|
| Historia
|
| Stocznia
|
Stocznia Schichaua w Gdańsku
|
| Data wodowania
|
17 grudnia 1913
|
| Data oddania do eksploatacji
|
15 lutego 1922
|
| Data wycofania ze służby
|
wrzesień 1935
|
| Dane techniczne
|
| Liczebność załogi
|
730
|
| Liczba pasażerów
|
2766
|
| Długość całkowita (L)
|
232,59 m
|
| Szerokość (B)
|
24,64 m
|
| Zanurzenie (D)
|
10,97 m
|
| Pojemność
|
34 351 B RT
|
| Napęd mechaniczny
|
| Silnik
|
2 maszyny parowe potrójnego rozprężania, 12 kotłów
|
| Liczba śrub napędowych
|
2
|
| Prędkość maks.
|
19,5 w.
|
|
|
RMS Homeric − brytyjski statek pasażerski, budowany w stoczni Schichaua w Gdańsku jako "Columbus" dla niemieckiego armatora Norddeutscher Lloyd, po zakończeniu I wojny światowej w stanie nieukończonym przyznany Wielkiej Brytanii jako część reparacji i przejęty pod nową nazwą przez White Star Line. Do 1932 roku pływał na liniach transatlantyckich, następnie był wykorzystywany jako statek wycieczkowy. Wycofany w 1935 roku, został zezłomowany w roku następnym.
Historia
W 1912 roku rozpoczęto w stoczni Ferdinanda Schichaua w Gdańsku budowę dwóch bliźniaczych statków pasażerskich: "Columbus" i "Hindenburg", przeznaczonych do obsługi linii nowojorskiej, na zamówienie przedsiębiorstwa żeglugowego Norddeutscher Lloyd z Bremy. W chwili rozpoczęcia budowy miały to być największe transatlantyki niemieckiego armatora. "Columbus" zwodowano 17 grudnia 1913 roku, ale prace wykończeniowe zostały wstrzymane po wybuchu I wojny światowej, przy stanie zaawansowania ocenianym na 80%.
Na mocy postanowień traktatu wersalskiego, w 1919 roku statek został przyznany Wielkiej Brytanii. Rok później nabyła go White Star Line z Liverpoolu, decydując o zmianie nazwy na "Homeric". Po zakończeniu prac stoczniowych w Gdańsku parowiec przepłynął do Southampton, gdzie został ostatecznie wyposażony i wcielony w skład floty brytyjskiego przewoźnika. 15 lutego 1922 roku transatlantyk wypłynął w dziewiczy rejs do Nowego Jorku. Obsługiwał tę linię do czasu wprowadzenia na nią przez swojego armatora w 1932 roku nowoczesnych motorowców pasażerskich, po czym został przesunięty na trasy wycieczkowe. Po dokonanej w 1934 roku fuzji White Star Line z Cunard Line, nowy armator uznał statek za przestarzały i we wrześniu 1935 roku wycofał z eksploatacji. W lutym 1936 roku sprzedano go na złom firmie T. W. Ward.
Opis konstrukcji
RMS "Homeric" był dużym, dwukominowym parowcem pasażerskim, o kadłubie długości 232,59 m, szerokości 24,64 m i średnim zanurzeniu 10,97 m. Pojemność rejestrowa wynosiła 34 351 BRT. Statek był napędzany dwiema czterocylindrowymi maszynami parowymi potrójnego rozprężania, zasilanymi w parę przez 12 kotłów i napędzającymi dwie śruby. Na przełomie 1923 i 1924 roku kotły przystosowano do opalania paliwem płynnym, co pozwoliło na wzrost prędkości maksymalnej z 18 do 19,5 węzła.
Załoga transatlantyku liczyła 730 osób, zaś maksymalna liczba przewożonych pasażerów wynosiła 2766 osób, w tym 529 w I, 487 w II i 1750 w III klasie.
Zobacz też
Bibliografia
- Jacek Jarosz: Statki pasażerskie typu Columbus, w: "Morza, Statki i Okręty" nr 3/2003, ISSN 1426-529X
