Quanzhou/tɕʰɥɛ̌nʈʂóu/ (chiń.泉州; pinyinQuánzhōu) – miasto na prawach prefektury w południowo-wschodnich Chinach, w prowincji Fujian, nad Cieśniną Tajwańską, na północny wschód od miasta Xiamen. Prefektura miejska w 2010 roku liczyła 8 128 533 mieszkańców, z czego samo miasto Quanzhou zamieszkiwało 1 154 731 osób[potrzebny przypis]. Ośrodek rzemiosła artystycznego oraz przemysłu spożywczego, włókienniczego i chemicznego; port żeglugi kabotażowej[1].
Historia
Od czasów dynastii Tang miasto było jednym z najważniejszych chińskich portów. W Europie znany był pod arabską nazwą Zaiton, która dała początek nazwie satyna[2]. Gościł tu m.in. Ibn Battuta, a Marco Polo na początku 1292 r. stąd wyruszył z flotą 14 statków w drogę powrotną do Europy. Swoją świetność Quanzhou osiągnęło za czasów dynastii Song; mieszkało tu wówczas ponad 500 tysięcy ludzi, w tym kilka tysięcy cudzoziemców[2].
Po 1949 roku nastąpił upadek miasta. Najpierw, z powodu strategicznego położenia w pobliżu Tajwanu, Quanzhou znalazło się na obszarze strefy wojskowej, co zahamowało jego rozwój[2]. Po rozpoczęciu reform gospodarczych w latach 80. XX wieku Quanzhou straciło na znaczeniu na rzecz pobliskiego Xiamen, gdzie utworzono specjalną strefę ekonomiczną.
Gospodarka
Quanzhou jest dużym ośrodkiem przemysłu odzieżowego[3]. W mieście znajduje się także wielka cukrownia, fabryka owoców kandyzowanych, a także fabryka porcelany[2].
Edukacja
Od 1960 roku w Quanzhou działa uczelnia wyższa[2].
Zabytki
Świadectwem bogatej historii miasta są liczne zabytki. Do najsłynniejszych należą pochodzący z VII wieku buddyjski klasztorKaiyuan si, pięciometrowy posąg Laozi oraz liczne zabytki pozostałe po kupcach arabskich, w tym zbudowany w 1009 roku meczet Qingjing[2]. W północnej części miasta znajduje się 1100-metrowy most Luoyang, zabytek techniki z XI w.
