Puszka Pandory – artefakt z mitologii greckiej; naczynie, które Pandora otrzymała od bogów i którego miała nigdy nie otwierać. Mimo to otworzyła puszkę uwalniając zamknięte w niej różnorakie nieszczęścia, które od tego czasu prześladowały ludzkość
[1]. Tak naprawdę Pandora otrzymała beczkę, a nie puszkę. Rożnica ta wynika z błędu Erazma z Rotterdamu, który w przekładzie z języka greckiego pomylił słowo pithos, znaczące beczka, z pyxis, znaczącym pudełko, puszka lub szkatułka. [2]Zgodnie z definicją słownikową określenie puszka Pandory dotyczy sprawy, „której poruszenie niespodziewanie powoduje pojawienie się wielu kłopotów, klęsk lub nieszczęść”[3].
