Puchar Pięciu Narodów 1911

1910 1912
2 stycznia 1911 – 25 marca 1911
Drużyny	Anglia  Francja  Irlandia  Szkocja  Walia
Szczegóły turnieju
Zwycięzca	Walia
Wielki Szlem	Walia
Triple Crown	Walia
Calcutta Cup	Anglia
Drewniana łyżka	Szkocja
Statystyki turnieju
Liczba meczów	10
Statystyki indywidualne
Najwięcej punktów	Lambert (24)[1]
Najwięcej przyłożeń	Gibbs (5)[2]

Puchar Pięciu Narodów 1911 – druga edycja Puchar Pięciu Narodów, corocznego turnieju w rugby union rozgrywanego pomiędzy pięcioma najlepszymi zespołami narodowymi półkuli północnej, która odbyła się pomiędzy 2 stycznia a 25 marca 1911 roku. Wliczając turnieje w poprzedniej formie, od czasów Home Nations Championship, była to dwudziesta dziewiąta edycja tych zawodów. W turnieju zwyciężyła Walia, która pokonała wszystkich rywali i tym samym zdobyła Triple Crown oraz Wielkiego Szlema.

Zgodnie z ówczesnymi zasadami punktowania dropgol był warty cztery punkty, podwyższenie dwa, natomiast przyłożenie i pozostałe kopy trzy punkty^[3].

Poz.	Drużyna	Mecze				Punkty			Pkt
		M	W	R	P	+	-	+/-
1	Walia	4	4	0	0	78	21	+57	8
2	Irlandia	4	3	0	1	44	31	+13	6
3	Anglia	4	2	0	2	61	26	+35	4
4	Francja	4	1	0	3	21	92	-71	2
5	Szkocja	4	0	0	4	43	77	-34	0

2 stycznia 1911	Francja	16:15[4]	Szkocja	Stade Olympique Yves-du-Manoir, Colombes
	Failliot 6 (2P) Laterrade 3 (P) Peyroutou 3 (P) Decamps 4 (2pd)	(11:8)	Abercrombie 3 (P) MacCallum 3 (P) Munro 3 (P) Turner 2 (pd) Pearson 4 (dg)	Widzów: 8000 Sędzia: Arthur Jones

21 stycznia 1911	Walia	15:11[5]	Anglia	St. Helens Ground, Swansea
	Gibbs 3 (P) Morgan 3 (P) Pugsley 3 (P) Spiller 3 (P) Birt 3 (K)	(5:3)	Kewney 3 (P) Roberts 3 (P) Scholfield 3 (P) Lambert 2 (pd)	Sędzia: John Gillespie

28 stycznia 1911	Anglia	37:0[6]	Francja	Twickenham Stadium, Londyn
	Lambert 22 (2P, 5pd, 2K) Mann 3 (P) Pillman 6 (2P) Stoop 3 (P) Wodehouse 3 (P)	(8:0)		Widzów: 20 000 Sędzia: Evan Johns

4 lutego 1911	Szkocja	10:32[7]	Walia	Inverleith, Edynburg
	Scott 3 (P) Turner 3 (P) Munro 4 (dg)	(4:7)	Gibbs 9 (3P) Spiller 10 (2P, dg) Thomas 3 (P) Williams 6 (2P) Dyke 4 (2pd)	Sędzia: Ian Davidson

11 lutego 1911	Irlandia	3:0[8]	Anglia	Lansdowne Road, Dublin
	Smyth 3 (P)			Sędzia: John Dallas

25 lutego 1911	Szkocja	10:16[9]	Irlandia	Inverleith, Edynburg
	Angus 3 (P) Simson 3 (P) Munro 4 (dg)	(3:8)	Adams 3 (P) Foster 3 (P) O'Callaghan 3 (P) Quinn 3 (P) Hinton 2 (pd) Lloyd 2 (pd)	Sędzia: Vincent Cartwright

28 lutego 1911	Francja	0:15[10]	Walia	Parc des Princes, Paryż
	Morgan 3 (P) Owen 3 (P) Williams 3 (P) Bancroft 6 (3pd)			Widzów: 20 000 Sędzia: William Williams

11 marca 1911	Walia	16:0[11]	Irlandia	Cardiff Arms Park, Cardiff
	Evans 3 (P) Gibbs 3 (P) Webb 3 (P) Bancroft 7 (2pd, K)	(5:0)		Sędzia: Frank Potter-Irwin

18 marca 1911	Anglia	13:8[12]	Szkocja	Twickenham Stadium, Londyn
	Birkett 3 (P) Lawrie 3 (P) Wodehouse 3 (P) Lagden 4 (2pd)	(8:3)	Simson 3 (P) Sutherland 3 (P) Cunningham 2 (pd)	Widzów: 25 000 Sędzia: T. Schofield

25 marca 1911	Irlandia	25:5[13]	Francja	Mardyke, Cork
	Heffernan 3 (P) Jackson 6 (2P) O'Callaghan 3 (P) Quinn 3 (P) Lloyd 10 (3pd, dg)	(0:5)	Failliot 3 (P) Dutour 2 (pd)	Widzów: 25 000 Sędzia: James Findlay

• Wielki Szlem –  Walia (po pokonaniu wszystkich rywali)
• Triple Crown –  Walia (po pokonaniu wszystkich rywali z Wysp Brytyjskich)
• Calcutta Cup –  Anglia (po zwycięstwie nad Szkocją)
• Drewniana łyżka –  Szkocja (za zajęcie ostatniego miejsca w turnieju)