Powojnik kwiecisty

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	jaskropodobne
Rząd	jaskrowce
Rodzina	jaskrowate
Rodzaj	powojnik
Gatunek	powojnik kwiecisty
Nazwa systematyczna
Clematis florida Thunb.
Multimedia w Wikimedia Commons

Powojnik kwiecisty (Clematis florida Thunb.) – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych. Pochodzi z Chin, rozprzestrzenił się również w Japonii jako uciekinier z uprawy^[3]. Jest uprawiany w wielu krajach, również w Polsce, jako roślina ozdobna. Już w XVII wieku był uprawiany w Japonii, do Europy zaś został sprowadzony w 1776 roku przez botanika Carla Petera Thunberga^[4].

Pokrój

Pnącze, o zdrewniałych pędach, po 3–4 latach osiąga wysokość 2–3 m. Wspina się po podporach, podtrzymując się ogonkami liściowymi.

Łodyga

Zdrewniała, podłużnie żebrowana, krucha i łamliwa.

Kwiaty

Kremowobiałe, duże, o średnicy często przekraczającej 15 cm, osadzone na długich szypułkach, dzięki czemu są doskonale widoczne. Składają się z 4 do 6 owalnych działek o lekko falowanych brzegach^[5]. Wewnątrz kwiatu liczne słupki i pręciki o czarnych pylnikach i nitkach pręcikowych fioletowych górą, a białych dołem. Część (a u niektórych uprawianych ozdobnych odmian nawet wszystkie) pręcików przekształcona jest w prątniczki, silnie kontrastujące z płatkami korony.

Liście

Złożone z 3–9 jajowatych, lub owalnych listków, zwykle na wpół zimozielone. Jesienią przebarwiają się na kolor purpurowozielony.

Roślina wieloletnia, pnącze. Okres kwitnienia przypada od czerwca do września. Kwiaty rozwijają się powoli i długo utrzymują na roślinie (do 3 tygodni). W swoim naturalnym środowisku powojnik kwiecisty rośnie w górskich zaroślach, na wysokości około 1700 m n.p.m. Cała roślina jest lekko trująca^[5].

Jest trudny w uprawie^[4]. Wymaga zacisznego, osłoniętego od wiatru i ciepłego miejsca, żyznej gleby i starannej pielęgnacji^[5]. Wrażliwy na mróz, w związku z czym nie nadaje się do sadzenia w najzimniejszych rejonach Polski, oraz w terenach, gdzie tworzą się zastoiny mrozowe. Uprawiany jest wyłącznie z sadzonek. Podczas sadzenia należy zapewnić mu odpowiedni drenaż, oraz żyzną glebę, a ziemię wokół rośliny wyściółkować^[6]. Wymaga stałej, umiarkowanej wilgotności, dlatego też w razie potrzeby należy go podlewać, szczególnie w czasie kwitnienia. W czasie wzrostu należy go rozpinać na podporach i podwiązywać, by zapewnić właściwą ekspozycje kwiatów i dostęp liści do światła. Ponieważ kwitną tylko tegoroczne pędy, należy go silnie ciąć. Na zimę należy go zabezpieczyć przed silnymi mrozami (np. okrywając gałązkami drzew iglastych).