Polskie Towarzystwo Chorób Płuc (PTChP) – lekarskie stowarzyszenie naukowe z siedzibą w Warszawie, założone w roku 1934 jako Polskie Towarzystwo Badań Naukowych nad Gruźlicą, zrzeszające pulmonologów oraz osoby posiadające wyższe wykształcenie związane z ochroną zdrowia w zakresie chorób płuc i gruźlicy, realizująca swoje cele statutowe na terenie Polski i zagranicy.

Polskie Towarzystwo Chorób Płuc zostało założone 1934 jako Polskie Towarzystwo Badań Naukowych nad Gruźlicą. Początkowo miało tylko dwa oddziały w Łodzi i Wilnie, ale już w następnym roku otwarto oddział we Lwowie. Pierwszym prezesem towarzystwa został Witold Eugeniusz Orłowski. W roku 1951 zostało przemianowane na Polskie Towarzystwo Ftyzjatryczne. W 2006 roku towarzystwo zmieniło nazwę na Polskie Towarzystwo Chorób Płuc^[1].

Towarzystwo zrzesza osoby związane z ochroną zdrowia lub badaniami naukowymi w zakresie chorób płuc. Celami towarzystwa są m.in.: tworzenie programów profilaktycznych, tworzenie standardów rozpoznawania, leczenia i zapobiegania chorobom płuc, prowadzenie i wspomaganie badań naukowych w zakresie chorób płuc oraz szerzenie oświaty zdrowotnej w zakresie chorób płuc i ich zapobiegania^[2].

Prezesi Polskiego Towarzystwa Badań Naukowych nad Gruźlicą (1934-1951), Polskiego Towarzystwo Ftyzjatrycznego (1951-2006) i Polskiego Towarzystwa Chorób Płuc (2006- )^[1]:

• Pneumonologia i Alergologia Polska (1926-1961 Gruźlica, 1962-1975 Gruźlica i Choroby Płuc, 1976-1990 Pneumonologia Polska, od 1991 Pneumonologia i Alergologia Polska)^[1][3]