Jerzy Rożniecki

Jerzy Rożniecki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 września 1929
Piekary

Data śmierci

25 stycznia 2007

Profesor nauk medycznych
Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Akademia Medyczna w Łodzi

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”

Jerzy Kazimierz Rożniecki (ur. 3 września 1929 w Piekarach na Mazowszu[1][2], zm. 25 stycznia 2007) – polski lekarz, pneumolog, alergolog[1] i poeta[3], profesor doktor habilitowany nauk medycznych, kierownik Kliniki Pneumonologii i Alergologii AM, prodziekan Wydziału Lekarskiego i prorektor ds. Nauczania i Wychowania Akademii Medycznej w Łodzi[4], Prezes Polskiego Towarzystwa Fizjatrycznego (1986–1989)[5].

Życiorys

Wychował się w rodzinie chłopskiej[2]. W młodości należał do Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici”[6]. Podczas II wojny światowej w 1943 roku związał się z podziemiem jako łącznik. Rozpoczął naukę w szkole średniej na tajnych kompletach, ostatecznie kończąc w ją w 1948 w Liceum Humanistycznym w Skierniewicach[2].

Następnie podjął studia lekarskie w Uniwersytecie Łódzkim, z którego w 1950 roku wyodrębniła się Akademia Medyczna. Studia ukończył w 1954 uzyskując dyplom lekarza. Następnie podjął pracę w Klinice Ftizjatrycznej, pod kierunkiem Jana Stopczyka. Obronił doktorat w 1962, a następnie habilitację 1968. W 1969 został kierownikiem Kliniki Pneumonologii i Alergologii Akademii Medycznej[2] i wicedyrektorem Instytutu Medycyny Wewnętrznej. Z czasem został dyrektorem Instytutu[2]. Był prodziekanem Wydziału Lekarskiego i prorektorem ds. Nauczania i Wychowania Akademii Medycznej w Łodzi[4].

W 1974 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1986 – zwyczajnego[2].

Był członkiem i założycielem Polskiego Towarzystwa Alergologicznego i członkiem władz naczelnych Towarzystwa[2], a także Prezesem Polskiego Towarzystwa Fizjatrycznego (1986–1989)[5].

Działalność poetycka

Rożniecki był także autorem liryków, fraszek i felietonów[3]. Opublikował m.in.:

  • Rymy, rytmy i nastroje: (oby Uczta Lucullusa), Pneumatologia i Alergologia Polska, 1993
  • Metafory, Gamex, 1995, ISBN 978-83-904291-1-3
  • Opowieści... z tej ziemi: śladami pamięci i wyobraźni, Akademia Medyczna, 1998
  • Złota rybka i inne wiersze, Akademia Medyczna, 2002

Życie prywatne

Mieszkał w Domu Literatów przy al. T. Kościuszki 98 w Łodzi[7][8].

Został pochowany w części rzymskokatolickiej Starego Cmentarza w Łodzi[9].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b Lidia Becela, Kto jest kim w Polsce: informator biograficzny, Wyd. Interpress, 1989, ISBN 978-83-223-2491-2 [dostęp 2023-08-17] (pol.).
  2. ↑ a b c d e f g P. Kuna, Profesor Jerzy Rożniecki – lekarz, nauczyciel, uczony, [w:] XXXI Zjazd Polskiego Towarzystwa Chorób Płuc. Program.
  3. ↑ a b c d Zmarł prof. Jerzy Rożniecki [online], mp.pl [dostęp 2023-08-17] (pol.).
  4. ↑ a b Małgorzata Strzelczyk, Pro memoria. Zmarli w roku 2007, „Kronikarz”, Łódź 2006, s. 433 (pol.).
  5. ↑ a b Jerzy Kozielski, O PTChP [online], ptchp.org [dostęp 2023-08-17].
  6. ↑ Jerzy Rożniecki, Akademickie Impresje, „Kronika Miasta Łodzi” (2), 2001, s. 165–179.
  7. ↑ Google Maps [online], Google Maps [dostęp 2021-04-06].
  8. ↑ Mr SCOTT, Mr SCOTT jedzie do... : WYCIECZKA Nr 146 „Sanie, Aleksandrów Łódzki i Bełdów” [online], Mr SCOTT jedzie do... [dostęp 2021-04-06].
  9. ↑ Jerzy Rożniecki [online], billiongraves.com [dostęp 2023-08-17].
  10. ↑ Postanowienia Prezydenta RP z dnia 23 grudnia 1999 r. o nadaniu orderów. [online], prawo.pl, 23 grudnia 1999 [dostęp 2023-08-17].