Portugalska dyplomacja istnieje od czasów niepodległości Portugalii, którą kraj ten uzyskał w 1139 roku. Wraz z możliwością aneksji przez Hiszpanię, Portugalczycy podpisali w 1294 roku sojusz z Anglią.
Po ustabilizowaniu swojej sytuacji na półwyspie Iberyjskim, Portugalia rozpoczęła interesować się rozszerzeniem swoich wpływów na Atlantyku oraz w Europie, a także w późniejszym okresie na Indie oraz Pacyfik.
Portugalia posiadała również bliskie stosunki dyplomatyczne z Francją, która do dnia dzisiejszego stanowi jeden z najważniejszych partnerów politycznych oraz gospodarczych Portugalii.
Portugalia prowadziła spór dyplomatyczny o miasto Olivenza na granicy portugalsko-hiszpańskiej. Należące do Hiszpanii miasto do dnia dzisiejszego jest kwestią sporną pomiędzy oboma krajami (żądania zwrotu miasta głoszą głównie portugalskie organizacje nacjonalistyczne).
Obecna polityka
Portugalia jest znaczący udziałowcem unijnej pomocy oraz dopłat do różnych sektorów gospodarki. Portugalia stara się włączyć do polityki unijnej dialog z krajami Afryki Północnej, z którymi Portugalia utrzymuje bliskie stosunki dyplomatyczne. Oprócz tego premier Portugalii José Sócrates prowadził szczytami unijnymi: Unia-Brazylia oraz Unia Europejska-Unia Afrykańska.
Portugalia była jednym z krajów, założycieli NATO, w strukturach której kraj ten prowadzi aktywną politykę.
Portugalia jest założycielem oraz przewodniczącym Wspólnoty Państw Portugalskojęzycznych (CPLP). Portugalia utrzymuje ściśle stosunki dyplomatyczne z Timorem Wschodnim, wspierając Timor na arenie międzynarodowej, m.in. Portugalia zaakceptowała członkostwo Timoru w CPLP. Portugalia wraz ze ścisłą współpracą z ONZ oraz Stanów Zjednoczonych, wspiera Timor, finansowo oraz militarnie (szkoląc żołnierzy).
W 2002 roku Portugalia wraz z 11 innymi krajami UE przyjęło euro jako swoją walutę narodową.