Pokój bazylejski – traktat pokojowy zawarty 5 kwietnia 1795 pomiędzy Francją i Prusami.

Fryderyk Wilhelm II Pruski, bardziej zainteresowany III rozbiorem Polski, wycofał się z koalicji antyrewolucyjnej, prowadzonej przez arcyksięcia Leopolda. Prusy zobowiązały się do porzucenia swoich posiadłości na zachodnim brzegu Renu. W zamian za to Francja oddała Prusom swoje nikłe zdobycze na wschód od tej rzeki.

Francja kapitalizowała w ten sposób swoje poparcie dla powstania kościuszkowskiego, udzielane wcześniej przez Dyrektoriat.

Francję reprezentował Franciszek Maria, markiz Barthélemy, a Prusy Karl August von Hardenberg.

Po wycofaniu się Prus z sojuszu antyrewolucyjnego, Hiszpania zawarła z Francją pokój w Bazylei 22 lipca 1795^[1][2].

• Chronologia Rewolucji. diplomatie.gouv.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-09)]. na stronie MSZ Francji (fr.).