Podnoszenie ciężarów na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952 w Helsinkach odbyło się w dniach 25 – 27 lipca w hali Messuhalli. W zawodach wzięło udział 142 sztangistów (tylko mężczyzn) z 41 krajów[1]. W tabeli medalowej najlepsi okazali się reprezentanci Stanów Zjednoczonych z czterema złotymi i dwoma srebrnymi medalami. Po raz pierwszy w historii odbyły się zawody w wadze średniociężkiej (do 90 kg), jednocześnie zmieniono limit wagi ciężkiej na ponad 90 kg.
Klasyfikacja medalowa
Medaliści
Konkurencja
|
Złoto
|
Wynik
|
Srebro
|
Wynik
|
Brąz
|
Wynik
|
Waga kogucia (-56 kg)
|
Iwan Udodow |
315,0 kg
|
Mahmud Namdżu |
307,5 kg
|
Ali Mirzaji |
300,0 kg
|
Waga piórkowa (-60 kg)
|
Rafael Czimiszkiani |
337,5 kg
|
Nikołaj Saksonow |
332,5 kg
|
Rodney Wilkes |
322,5 kg
|
Waga lekka (-67,5 kg)
|
Tommy Kono |
362,5 kg
|
Jewgienij Łopatin |
350,0 kg
|
Vern Barberis |
350,0 kg
|
Waga średnia (-75 kg)
|
Pete George |
400,0 kg
|
Gerry Gratton |
390,0 kg
|
Kim Seong-jip |
382,5 kg
|
Waga lekkociężka (-82,5 kg)
|
Trofim Łomakin |
417,5 kg
|
Stanley Stanczyk |
415,0 kg
|
Arkadij Worobjow |
407,5 kg
|
Waga półciężka (-90 kg)
|
Norbert Schemansky |
445,0 kg
|
Grigorij Nowak |
410,0 kg
|
Lennox Kilgour |
402,5 kg
|
Waga ciężka (+90 kg)
|
John Davis |
460,0 kg
|
James Bradford |
437,5 kg
|
Humberto Selvetti |
432,5 kg
|
Przypisy
Linki zewnętrzne