Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Penicillium, Aspergillaceae, Eurotiales, Eurotiomycetidae, Eurotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Penicillium roqueforti var. viride Datt.-Rubbo 1938
Penicillium roqueforti var. weidemannii Westling 1911
Penicillium weidemannii (Westling) Biourge 1923
Morfologia
Kolonia na agarze Czapeka z autolizatem drożdży lub agarze drożdżowo-sacharozowym (YES), mają zazwyczaj średnicę 40 mm, barwę oliwkowo-brązową do matowozielonej i aksamitną strukturę. Rewers ciemnozielony do czarnego. Na agarze z ekstraktem słodowym, kolonie mają średnicę 50 mm, barwę matowozieloną (na rewersie beżową do szarozielonej), z pajęczynówkowym marginesem. Inną charakterystyczną cechą morfologiczną tego gatunku jest produkcja konidiów w fialidach o charakterystycznej konfiguracji przypominającej pędzel[3].
P. roqueforti toleruje niskie temperatury, niski poziom tlenu oraz konserwanty zasadowe i słabiej kwasowe, dzięki czemu może się rozwijać w produktach mleczarskich, takich jak ser[3].
W 2014 roku udało się potwierdzić występowanie u P. roqueforti struktur płciowych, w tym zarodni, klejstotecjów i askospor[4].
Występowanie i znaczenie
Znane jest jego występowanie niemal na całym świecie[5], także w Polsce. Wyizolowano go z gleby korzeni i siewek wielu roślin[6] oraz z wielu produktów organicznych[3].
Głównym zastosowaniem przemysłowym tego grzyba jest produkcja serów pleśniowych, środków aromatyzujących, środków przeciwgrzybicznych, polisacharydów, proteaz i innych enzymów. Grzyb jest składnikiem serów Roqufort, Fourme d’Ambert, Stilton, Danish Blue, Cabrales i innych serów pleśniowych. W Polsce przy użyciu P. roqueforti wytwarza się ser Rokpol.
Jako grzyb saprotroficzny odżywia się wieloma produktami organicznymi i jest jednym z gatunków grzybów powodujących psucie się żywności.
↑ abcO’brienO.’MO’brienO.’ i inni, Morphological and molecular characterisation of Penicillium roqueforti and P. paneum isolated from baled grass silage, „Mycological Research”, 112, 2008, s. 921–32, DOI: 10.1016/j.mycres.2008.01.023, PMID: 18554890.
↑J.J.RoparsJ.J. i inni, Induction of sexual reproduction and genetic diversity in the cheese fungus Penicillium roqueforti, „Evolutionary Applications”, 7 (4), 2014, s. 433–41, DOI: 10.1111/eva.12140, PMID: 2482207, PMCID: PMC4001442.a?
