Pejritoos

Pejritoos
królewicz tesalski
ilustracja
Występowanie

mitologia grecka

Rodzina
Ojciec

Zeus lub Iksjon

Matka

Dia

Żona

Hippodameja

Dzieci

Polypojtes

Pejritoos – w mitologii greckiej królewicz tesalski. Był mężem Hippodamei, z którą spłodził Polypojtesa. W Iliadzie jest ukazany jako syn Zeusa i Dii, ale najczęściej był uważany za syna Iksjona i Dii. Przez ojca należał do Lapitów. Był największym przyjacielem Tezeusza. Często towarzyszył mu w dalekich wyprawach.

Gdy Pejritoos dowiedział się o bohaterskich czynach Tezeusza, postanowił wystawić go na próbę i zagarnął jego bydło pasące się w okolicach Maratonu. Tezeusz ruszył w pościg za złodziejem, a Pjeritoos zawrócił, by stawić mu czoło. Gdy stanęli naprzeciw siebie i miało dojść do walki, tak bardzo zachwycili się nawzajem swoją urodą, że Pejritoos oddał Tezeuszowi równowartość strat i oznajmił, że uważa się za jego niewolnika. Tezeusz przebaczył przyjacielowi i odmówił przyjęcia ofiary. Obaj mężczyźni potwierdzili swoją przyjaźń przysięgą.

Gdy Pejritoos brał za żoną Hippodameję zaprosił na ślub wszystkich bogów olimpijskich poza Aresem i Eris. Pejritoos pamiętał o szkodach wyrządzonych przez nią podczas ślubu Peleusa i Tetydy. Pejritoos jako syn Iksjona był krewnym centaurów, więc zaprosił ich na wesele. Ponieważ zjawiło się więcej gości weselnych niż mógł pomieścić pałac Pejritoosa, centaurowie, wraz z Nestorem, Kajneusem i innymi książętami tesalskimi zasiedli przy stołach ustawionych w pobliskiej jaskini. Centaurowie będąc w stanie upojenia alkoholowego próbowali zgwałcić pannę młodą i porwać kobiety obecne na uczcie. Między centaurami a Lapitami wywiązała się bójka. Pejritoos i jego drużba, Tezeusz skoczyli na ratunek Hippodamei i obcięli nos i uszy oprawcy panny młodej Eurytionowi oraz wyrzucili go z jaskini. Walka trwała do północy. Był to początek długich sporów między centaurami a Lapitami.

Tezeusz i Pejritoos przysięgli, że zdobędą, każdy dla drugiego, córki Zeusa za żony. Pejritoos uczestniczył w porwaniu Heleny dla Tezeusza. Tezeusz towarzyszył przyjacielowi w drodze do Hadesu, by porwać stamtąd Persefonę, żonę Hadesa. Przyjaciele zeszli do Podziemia, ale nie mogli stamtąd wyjść. Przebywali w niewoli do przybycia Heraklesa. Heros uwolnił Tezeusza, ale gdy próbował wyzwolić Pejritoosa, ziemia zadrżała i zrozumiał, że bogowie nie chcą wybaczyć winowajcy. Wobec tego Pejritoos musiał pozostać w podziemiach.

Pauzaniasz podaje inną wersję tej historii. Tezeusz i Pejritoos mieli udać się do Epiru na dwór królewski Hajdoneusa[1], którego żoną była Persefone, a córką Kore. Był tam także złośliwy pies nazwany Kerberos[2]. Tezeusz i Pejritoos udawali, że przybyli, by prosić o rękę córki. W rzeczywistości planowali porwanie Kory i Persefony. Ręka Kory była obiecana bohaterowi, który będzie potrafił pokonać Kerberosa. Gdy Hajdoneus odkrył zamiary gości, nakazał ich uwięzić. Pejritoos został wydany na pożarcie Kerberosowi.

Przypisy

  1. Jego imię jakoby zostało pomylone z Hadesem.
  2. Cerber

Bibliografia

  • Robert Graves, Mity greckie, Henryk Krzeczkowski (tłum.), Aleksander Krawczuk, Zygmunt Kubiak (oprac.), Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1992, ISBN 83-06-02284-X, OCLC 830055252.
  • Grimal P., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, ISBN 83-04-01069-0