Polana Pańszczyca lub Pańszczyca – położona na wysokości ok. 1360–1440 m polana w środkowej części doliny Pańszczycy w polskich Tatrach Wysokich[1].
Polana znajduje się w świerkowym lesie nad prawym brzegiem Pańszczyckiego Potoku, pomiędzy podnóżami Łasicowej Czubki i Małej Koszystej[1]. Dawniej była to główna polana hali Pańszczyca. Stały na niej szałasy i szopy pasterskie[2].
Przez polanę, wzdłuż Pańszczyckiego Potoku prowadzi nieznakowany szlak będący łącznikiem (skrótem) między zielonym szlakiem z Wierchporońca do schroniska „Murowaniec” a czerwonym z Toporowej Cyrhli do Morskiego Oka. O licznych skrótach przy szlakach z Toporowej Cyrhli i Brzezin do schroniska „Murowaniec” Władysław Cywiński pisze: zalecać ich turystom nie wypada, zrozumieć wybory trzeba[3].
W końcowym okresie swojego użytkowania polana miała powierzchnię około 5 ha. Od dawna nieużytkowana samoistnie zarasta lasem. Badania przeprowadzone w 2009 r. wykazały, że już 60% jej powierzchni zarosło lasem. Niewątpliwie więc już w bliskiej przyszłości polana zniknie, ze szkodą dla różnorodności biologicznej[4].
Przypisy
- ↑ a b Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4 . Brak numerów stron w książce
- ↑ ZofiaZ. Radwańska-Paryska ZofiaZ., Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 . Brak numerów stron w książce
- ↑ WładysławW. Cywiński WładysławW., Granaty, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2013, ISBN 978-83-7104-046-7 . Brak numerów stron w książce
- ↑ MarcinM. Bukowski MarcinM., Dynamika zarastania polan tatrzańskich, M.M. Guzik (red.), Zakopane: Wydawnictwa Tatrzańskiego Parku Narodowego, 2009, ISBN 978-83-61788-08-9 . Brak numerów stron w książce