Payload Assist Module (PAM) – modułowy człon rakietowy zasilany paliwem stałym, wykorzystywany przez amerykańskie promy kosmiczne (pierwotnie zaprojektowany dla nich), a także rakiety Delta i Titan. Wykorzystywany do umieszczenia ładunku z niskiej orbity okołoziemskiej na orbitę geostacjonarną lub trajektorię ucieczkową. Montowany był na obrotowej podstawie, a po wyczerpaniu paliwa zwalniał obroty za pomocą odważników na linkach[1].
Wersje modułu
PAM-A : wersja dla rakiet Atlas, nigdy nie zbudowana.
PAM-D : wersja dla rakiet Delta, wykorzystuje silnik Star-48B[2]
PAM-D2 : wersja dla rakiet Delta, wykorzystuje silnik Star-68[3]
PAM-S : wariant specjalny, wykorzystany w misji sondy Ulysses[4]
Incydenty
12 stycznia 2001 człon PAM-D użyty do wyniesienia satelity GPS w 1993, zszedł z orbity i upadł na pustynnym terenie Arabii Saudyjskiej, gdzie został poprawnie zidentyfikowany[5].
↑PAM-D Debris Falls in Saudi Arabia. [w:] The Orbital Debris Quarterly News. Vol. 6, Issue 2 [on-line]. NASA Johnson Space Center. [dostęp 2012-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-31)].