Paweł Sikora
Data i miejsce urodzenia
|
7 czerwca 1912 Nawsie
|
Data i miejsce śmierci
|
7 października 2002 Kraków
|
Zawód, zajęcie
|
antropolog
|
Alma Mater
|
Uniwersytet Jagielloński
|
Odznaczenia
|
|
Paweł Sikora (ur. 7 czerwca 1912 w Nawsiu, zm. 7 października 2002 w Krakowie) – polski naukowiec, antropolog, profesor zwyczajny, wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Życiorys
Urodził się w Nawsiu na Śląsku Cieszyńskim, egzamin dojrzałości złożył w gimnazjum humanistycznym w Cieszynie, gdzie jednym z jego nauczycieli był Julian Przyboś. W 1933 roku rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Absolutorium uzyskał w 1938 roku, po czym został asystentem w Katedrze Antropologii.
Podczas II wojny światowej pracował w wytwórni szczepionek profesora Odo Bujwida, był także skarbnikiem Towarzystwa Asystentów UJ.
W 1945 roku powrócił do pracy na Uniwersytecie Jagiellońskim, w tym samym roku uzyskał tytuł magistra, zaś w 1950 doktoryzował się. W latach 1952–1953 był członkiem Senatu UJ. Habilitację uzyskał w 1964, tytuł profesora nadzwyczajnego w 1972 roku. W latach 1976–1982 był kierownikiem Katedry Antropologii, w 1982 roku został mianowany profesorem zwyczajnym. Był członkiem Komitetu Antropologicznego Polskiej Akademii Nauk, członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Antropologicznego (od 1975[1]), długoletnim prezesem Krakowskiego Oddziału Towarzystwa Przyrodników im. Mikołaja Kopernika.
Współzałożyciel Koła Macierzy Ziemi Cieszyńskiej w Krakowie[2]. W 1999 roku otrzymał Laur Srebrnej Cieszynianki[3].
Był mężem Heleny z domu Szkawran (zm. 2002)[4].
Zmarł w 2002 roku w Krakowie, pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Skoczowie (kwatera H//19.20, grób 536)[4].
Ordery i odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
- Henryk Głąb: Prof. Paweł Sikora. „Alma Mater. Miesięcznik Uniwersytetu Jagiellońskiego”. 63/2004. ISSN 1427-1176.
Identyfikatory zewnętrzne: