Paulias Nguna Matane (ur. 21 września 1931 w Nowej Brytanii Wschodniej, zm. 12 grudnia 2021[1]) – papuaski polityk, gubernator generalny Papui-Nowej Gwinei w latach 2004–2010.
Życiorys
Pochodził z ludu Tolai z papuaskiej prowincji Nowa Brytania Wschodnia. Jest rodowitym użytkownikiem języka kuanua oraz wyznawcą prezbiteriańskiego Zjednoczonego Kościoła Papui-Nowej Gwinei i Wysp Salomona. Matane w latach 1975–1980 pełnił funkcję ambasadora Papui-Nowej Gwinei w Stanach Zjednoczonych.
Na urząd gubernatora generalnego został wybrany przez parlament 27 maja 2004, otrzymując 50 głosów poparcia, podczas gdy jego rywal, Pato Kakeraya, zdobył ich 46[2]. Kakeraya odwołał się od wyniku głosowania do Sądu Najwyższego Papui-Nowej Gwinei pod zarzutem nieprawidłowości w przebiegu elekcji, jednak sąd oddalił jego wniosek. 29 czerwca 2004 Matane został zaprzysiężony na stanowisku[3]. 13 października 2004 miała miejsce uroczystość nadania inwestytury przez królową brytyjską Elżbietę II[4].
25 czerwca 2010 parlament ponownie wybrał go na stanowisko gubernatora generalnego. Wybór spotkał się jednakże z krytyką ze strony opozycji, gdyż nie dochowano w jego trakcie wymogu tajności głosowania[5]. 10 grudnia 2010 Sąd Najwyższy z tego powodu uznał jego reelekcję za niekonstytucyjną i nieważną. Nakazem Sądu Najwyższego 13 grudnia 2010 Matane ustąpił ze stanowiska, a pełniącym obowiązki gubernatora generalnego został przewodniczący parlamentu Jeffrey Nape[6][7].
Paulias Matane jest autorem wielu książek, pisanych prostym językiem angielskim, w których często opisywał własne podróże zagraniczne. Jego zamiarem było przekonanie rodaków do czytania i traktowania książek jako źródła cennych informacji oraz jako dobra przeznaczonego dla wszystkich.
Przez wiele lat redagował kolumnę w papuaskiej gazecie, "The National", zamieszczając w niej porady dla wszystkich pokoleń, starszych i młodszych. Matane był również fundatorem Zjednoczonej Agencji Informacyjnej Melanezji.
Przypisy
- kursywa – p.o. gubernatora generalnego
.jpg)
