Patrick Yvonne Hugo Dewael (ur. 13 października 1955 w Lier) – belgijski i flamandzki polityk oraz prawnik, były premier Flandrii, wicepremier i minister, w latach 2008–2010, w 2014 i od 2019 do 2020 przewodniczący Izby Reprezentantów.
Życiorys
Ukończył studia prawnicze na Wolnym Uniwersytecie Brukselskim, do 1985 praktykował jako adwokat. Od lat 70. zaangażowany w działalność flamandzkich liberałów (Partii na rzecz Wolności i Postępu, w 1992 przekształconej w ugrupowanie Flamandzcy Liberałowie i Demokraci). Stał na czele organizacji studenckiej związanej z tą formacją. W 1985 został posłem szczebla krajowego, w tym samym roku objął urząd ministra kultury w rządzie Regionu Flamandzkiego, który sprawował do czasu porażki wyborczej VLD w 1992. Następnie przez siedem lat wykonywał mandat deputowanego do niższej izby belgijskiego parlamentu, przewodnicząc klubowi poselskiemu liberałów.
Od 1983 był wybierany do rady miejskiej Tongeren, w 1995 objął stanowisko burmistrza tego miasta. W 1999 został premierem Flandrii, funkcję tę pełnił do 2003. Po kolejnych wyborach krajowych w tym samym roku Guy Verhofstadt powołał go na urzędy wicepremiera i ministra spraw wewnętrznych. Patrick Dewael utrzymał te stanowiska również w 2008 w gabinecie Yves'a Leterme. Po jego dymisji powrócił do pracy w parlamencie, 31 grudnia 2008 został przewodniczącym Izby Reprezentantów. Mandat poselski utrzymywał także w 2010, 2014 i 2019[1]. 30 czerwca 2014 ponownie stanął na czele Izby Reprezentantów. Zakończył urzędowanie 11 października tego samego roku. 27 czerwca 2019 po raz trzeci został wybrany na przewodniczącego niższej izby belgijskiego parlamentu[2], pełnił tę funkcję do 13 października 2020.
Przypisy
Bibliografia
