Huascarán
Park Narodowy Huascarán (hiszp. Parque nacional Huascarán ) – park narodowy położony w Peru w regionie Ancash (prowincje Huaylas , Yungay , Carhuaz , Huaraz , Recuay , Bolognesi , Pomabamba , Huari , Mariscal , Luzuriaga i Asunción ). Został utworzony 1 lipca 1975 roku i zajmuje obszar 3400 km². Od 1977 roku stanowi rezerwat biosfery UNESCO . W1985 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO , a w 2008 roku został zakwalifikowany przez BirdLife International jako ostoja ptaków IBA [1] [2] [3] [4] [5] .
Opis
Park znajduje się w Andach na wysokościach powyżej 2500 m n.p.m. Chroni najwyższe tropikalne pasmo górskie na świecie – Kordylierę Białą [6] z najwyższym szczytem Peru Huascarán ( 6768 m n.p.m.). W jego granicach znajduje się 16 szczytów powyżej 6000 m n.p.m. oraz około 660 lodowców i 300 jezior pochodzenia lodowcowego. Lodowce zasilają dorzecza rzek Santa , Marañón i Pativilca . W parku występuje mozaika mikroklimatów co powoduje dużą różnorodność roślinności[1] [2] [3] [7] [8] .
Flora
W parku odnotowano 779 gatunków flory . Reliktowe lasy tworzą tu rośliny z gatunku Buddleja coriacea i rodzaju Polylepis . Powyżej 4500 m n.p.m. występuje paramo i puna oraz torfowiska (bofedales ). W parku rośnie m.in.: zagrożona wyginięciem (EN) puja Raimondiego , gatunek o największym kwiatostanie na świecie[1] [2] [7] .
Fauna
Na terenie parku występuje ponad 120 gatunków ptaków i 10 gatunków ssaków [1] .
Żyjące tu ptaki to zagrożone wyginięciem (EN) czuprynek peruwiański , czywik czarnolicy i świergoszczyk szarosterny , narażone na wyginięcie (VU) kondor wielki , dzierzbotyran białosterny i jemiołusznik , a także m.in.: zbrojówka , kusoń andyjski , rożeniec argentyński , czubokaczka , perkoz białoczuby , łyska wielka , mewa andyjska , koszykarz cynamonowy [1] [3] [4] .
Ssaki występujące w parku to zagrożony wyginięciem (EN) ocelot andyjski , narażone na wyginięcie (VU) andoniedźwiedź okularowy i huemal peruwiański , a także m.in.: ocelot pampasowy , wikunia andyjska , wiskacza peruwiańska , puma płowa , mulak białoogonowy , nibylis andyjski , łasica długoogonowa [1] [3] [4] .
Przypisy
↑ a b c d e f Parque Nacional Huascarán [online], www.gob.pe [dostęp 2023-02-02] (hiszp. ) .
↑ a b c Parque Nacional Huascarán, Área Natural del Perú [online], Portal iPerú, 27 stycznia 2016 [dostęp 2023-02-02] (hiszp. ) .
↑ a b c d UNESCO World Heritage U.W.H. Centre UNESCO World Heritage U.W.H. , Huascarán National Park [online], UNESCO World Heritage Centre [dostęp 2023-02-02] (ang. ) .
↑ a b c Huascarán Biosphere Reserve, Peru [online], UNESCO, 28 listopada 2019 [dostęp 2023-02-02] (ang. ) .
↑ BirdLife Data Zone [online], datazone.birdlife.org [dostęp 2023-02-02] .
↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej - Portal Gov.pl [online], Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej [dostęp 2023-02-02] (pol. ) .
↑ a b Huascarán - Servicio Nacional de Áreas Naturales Protegidas por el Estado [online], web.archive.org, 20 lutego 2017 [dostęp 2023-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-20] .
↑ Wielka Encyklopedia Gór i Alpinizmu , t. 4 Góry Ameryki , Katowice: Wydawnictwo STAPIS, 2009, ISBN 978-83-61050-09-4 .
Zobacz też
Bibliografia
Praca zbiorowa: Skarby świata : 890 pomników kultury i przyrody z Listy Światowego Dziedzictwa UNESCO . Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwa Naukowe PWN SA, 2010, s. 453. ISBN 978-83-01-16333-4 .
Kulturowe
Przyrodnicze
Mieszane
↑ Wspólnie z Argentyną, Boliwią, Chile, Ekwadorem i Kolumbią.