Parafia powstała w 1697 i od początku prowadzona była przez franciszkanów. W latach 1864–1919 kościół parafialny pełnił rolę więzienia dla polskich księży i zakonników. W latach 1900–1918 prowadzona przez księży diecezjalnych, następnie powróciła do franciszkanów. Pierwszym franciszkańskim proboszczem, po zakończeniu I wojny światowej, został mianowany o. Melchior Fordon[1]. W 1920 komuniści rozstrzelali gwardiana i proboszcza o. Błażeja Justwana, wraz z grupą jego parafian. W latach 1922–1927 przy parafii pracował św. Maksymilian Maria Kolbe. W lipcu 1943 przy fortach w Naumowiczach Niemcy rozstrzelali kolejnego przełożonego i proboszcza - o. Dionizego Klimczaka - wraz z grupą zakładników[2].
Po zakończonym nabożeństwie
Po zakończeniu II wojny światowej świątynia parafialna pozostała otwarta dla potrzeb wiernych. Przez pewien czas opiekę duszpasterską pełnili w nim księża diecezjalni. W latach 1988–1989 proboszczem był tutaj ks. Tadeusz Kondrusiewicz, późniejszy metropolita mińsko-mohylewski. Franciszkanie powrócili do Grodna w 1989 r., ponownie obejmując duszpasterstwo przy świątyni. Doroczny odpust parafialny Matki Bożej Anielskiej, jaki przypada w dniu 2 sierpnia, gromadzi wielu wiernych zarówno z samego miasta, jak też przybywających z okolic Grodna[3].
Przypisy
↑Ludomir Jan Bernatek OFMConv (red.): Franciszkowi rycerze. WOF Niepokalanów, 1981, s. 182 - 183.
