PROFILPELAJAR.COM

Parafia Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”
	; Cerkiew parafialna
Państwo	Polska
Siedziba	Tokary
Adres	Tokary 25; 17-307 Mielnik
Data powołania	23 maja 1948 (oficjalne erygowanie)
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny
Diecezja	warszawsko-bielska
Dekanat	Siemiatycze
Cerkiew	Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w Koterce
Proboszcz	ks. prot. Eugeniusz Chodakowski
Wezwanie	Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”
Wspomnienie liturgiczne	24 października/6 listopada;; 8. wtorek po Passze
	Położenie na mapie gminy Mielnik Cerkiew parafialna (Koterka)
	Położenie na mapie Polski Cerkiew parafialna (Koterka)
	Położenie na mapie województwa podlaskiego Cerkiew parafialna (Koterka)
	Położenie na mapie powiatu siemiatyckiego Cerkiew parafialna (Koterka)
	52°21′29,0″N 23°14′02,8″E/52,358056 23,234111
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Parafia Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” – parafia prawosławna w Tokarach, w dekanacie Siemiatycze diecezji warszawsko-bielskiej.

Na terenie parafii funkcjonuje 1 cerkiew:

cerkiew Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w Koterce – parafialna

Historia

Parafia prawosławna w Tokarach powstała prawdopodobnie na przełomie XV/XVI w. Świadczą o tym informacje o nadaniu Cerkwi ziemi w 1592 przez „panów Tokarskich” oraz o księgach metrykalnych, prowadzonych od 1756.

Parafia pod obecnym wezwaniem i w dzisiejszym kształcie terytorialnym funkcjonuje od 1946, w wyniku nowego wytyczenia granicy polsko-radzieckiej i podziału wsi Tokary na część polską i białoruską (Takary). Dotychczasowa świątynia parafialna – cerkiew św. Michała Archanioła z 1816 – znalazła się po stronie radzieckiej. W Polsce pozostała cerkiew filialna pod wezwaniem Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” (zlokalizowana w lesie niedaleko osady Koterka), która stała się nową siedzibą parafii. Oficjalne erygowanie parafii z siedzibą w Koterce nastąpiło 23 maja 1948.

Dzieje obecnej cerkwi parafialnej mają związek z objawieniem Matki Bożej, które otrzymała w uroczystość Świętej Trójcy w 1852 mieszkanka Tokar, Eufrozyna Iwaszczuk. We wskazanym przez kobietę miejscu ustawiono krzyż, przeniesiony później na cmentarz. Wkrótce po zabraniu krzyża wytrysnęło źródełko, którego woda miała właściwości lecznicze. Od tego czasu zaczęły w to miejsce przybywać liczne pielgrzymki ludności prawosławnej, zwłaszcza w trzeci dzień Pięćdziesiątnicy (8. wtorek po Wielkanocy). Na początku XX wieku postanowiono w sąsiedztwie źródełka wznieść cerkiew. Budowę drewnianej świątyni, poświęconej Ikonie Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” rozpoczęto 9 maja 1909, a zakończono 3 lata później. Konsekracja cerkwi nastąpiła 29 lipca 1912. Mimo zmiany po II wojnie światowej przebiegu granicy państwowej, świątynia nadal pozostaje celem wielu pielgrzymek prawosławnych z terenu dzisiejszej Białorusi.

Na obszarze parafii leżą miejscowości: Tokary, Koterka, Klukowicze.

Wykaz proboszczów

1922–1948 – ks. Jan Atiporowicz (ostatni proboszcz niepodzielonej parafii)
1948–1953 – ks. Leonid Czistowskij
1953–1970 – ks. Anatol Niedielko
1970–1978 – ks. Aleksander Wiszenko
1978–1993 – ks. Aleksy Szepielew
1994–1998 – ks. Mirosław Awksietijuk
1998–2004 – ks. Ireneusz Koziejuk
2004–2010 – ks. Mirosław Ostapkowicz
od 2010 – ks. Eugeniusz Chodakowski

Bibliografia

Kalendarz Prawosławny 2013, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 1425-2171, ss. 189–192, 214
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX–XXI wieku, ks. Grzegorz Sosna i m. Antonina Troc-Sosna, Ryboły 2012