Parafia prawosławna w Ornecie powstała po przesiedleniu do tego miasta ludności ukraińskiej w czasie akcji „Wisła”. Cerkwią parafialną stał się dawny kościół ewangelicki. Pierwszy proboszcz parafii, ks. Aleksy Nestorowicz, rozpoczął w 1948 jego remont. Dzięki zbiórkom darów wiernych na terenie całego Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego przeprowadzane były kolejne renowacje (remont plebanii, fasady i ściany zachodniej, dachu, wymiana części ikonostasu)[1].
Placówka filialna w Morągu powstała w lipcu 1964[3].
Parafia w Ornecie należy do najmniejszych parafii prawosławnych w Polsce; liczba jej wiernych ulega dalszemu spadkowi[1]. W 2016 w Ornecie mieszkało ok. 60 prawosławnych, natomiast filia w Morągu grupowała niespełna 30 wiernych[4].
Wykaz proboszczów
1948–1959 – ks. Aleksy Nesterowicz
1959–1964 – ks. Michał Kalin
23.02.1964 – 1966 – ks. Grzegorz Misijuk
1966–1967 – ks. Anatol Kiryk
1967–1969 – ks. Anatol Siegień
1969–1997 – ks. Włodzimierz Kuryłowicz
1997–1998 – o. ihumen German (Trofimiuk), administrator: ks. Witalis Leończuk
9.09.1998 – 25.05.2003 – o. ihumen Włodzimierz (Melnyk), administrator: ks. Witalis Leończuk
Kalendarz Prawosławny 2019, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN1425-2171, ss. 157–167
Kalendarz Prawosławny 2021, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN1425-2171, s. 223
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX–XXI wieku, ks. Grzegorz Sosna i m. Antonina Troc-Sosna, Ryboły 2012