Paederus baudii – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków.
Gatunek ten został opisany w 1859 roku przez Léona Fairmaire[1].
Chrząszcz o wydłużonym i lekko wypukłym ciele długości od 8,5, do 10 mm. Głowę charakteryzuje płytkie, małe, a na skroniach luźne punktowanie. Głaszczki szczękowe mają brunatnożółte wierzchołki ostatnich członów. Przedplecze ma boczne brzegi delikatnie i tylko w części tylnej obrębione. Pokrywy są krótsze od przedplecza, ku tyłowi wyraźnie rozszerzone, o zredukowanych barkach. Odległości między punktami na pokrywach są znacznie większe niż średnice tych punktów. Tylna para skrzydeł zupełnie zanikła[2].
Owad znany z Francji, Szwajcarii i Włoch[1]. Z Europy Środkowej, w tym z Polski, błędnie wykazywany wskutek mylenia z Paederus schoenherri[2].
Przypisy
- ↑ a b Paederus (Harpopaederus) baudii. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-08-08].
- ↑ a b Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 c Kusakowate - Staphylinidae: Kiepurki - Euaesthetinae, Żarlinki - Paederinae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1965. Brak numerów stron w książce
Identyfikatory zewnętrzne (
takson):
