Pałac Rheinsberg (niem. Schloss Rheinsberg) – pałac nad brzegiem jeziora Grienericksee, w latach 1736–1740 rezydencja następcy tronu pruskiego i późniejszego króla Fryderyka II, w latach 1752–1802 rezydencja księcia Henryka Pruskiego.
Historia
Pałac wzniesiono w 1566 na fundamentach wcześniejszej, średniowiecznej warowni[1]. Uszkodzony został podczas wojny trzydziestoletniej[2]. W 1733 został zakupiony przez pruskiego króla Fryderyka Wilhelma I i został rozbudowany przez architekta Georga Wenzeslausa von Knobelsdorffa w stylu rokokowym[1]. Od 1736 służył jako rezydencja następcy pruskiego tronu, Fryderyka. Mieszkał on w Rheinsbergu do momentu wstąpienia na tron w 1740[3]. W 1744 podarował on pałac swojemu bratu, Henrykowi, lecz ten zamieszkał w nim dopiero w 1752. W 1763 Henryk rozpoczął przebudowę pałacu, zakładając teatr i przekształcając stajnie w publiczną bibliotekę[4]. Powiększył on teren posiadłości do ponad 300 hektarów[5]. Zmarł w 1802[4].
W latach 1953–1990 w pałacu mieściło się sanatorium dla diabetyków. 27 kwietnia 1991 otwarto w nim muzeum literatury Kurta Tucholskiego[6].
Teatr pałacowy
W 1774 Karl Wilhelm Hennert na zlecenie Henryka Pruskiego wzniósł w parku pałacowym budynek teatru muzycznego, zwanego Komödienhaus. Po śmierci Henryka w 1802 teatr zakończył działalność i zaczął popadać w ruinę. Podczas działań wojennych, 29 kwietnia 1945, budynek teatru został trafiony pociskiem, w wyniku czego został w dużej mierze zniszczony. W 1990 Siegfried Matthus założył operę kameralną Schloss Rheinsberg. W 1991 założono Akademię Muzyczną z siedzibą w Kavalierhaus. Dyrektorem akademii została Ulrike Liedtke. W 1994 rozpoczęto odbudowę budynku teatru, pracami kierował architekt Gottfried Hein. Teatr otwarto 30 grudnia 1999. W 2014 opera kameralna i Akademia Muzyczna połączyły się tworząc Musikkultur Rheinsberg gGmbH[4].
Architektura
Pałac łączy cechy rokoka i wczesnego klasycyzmu[1]. Jedną z głównych sal pałacowych jest rokokowa sala lustrzana (niem. Spiegelsaal), znana również jako wielka sala (niem. Großer Saal). Zajmuje całą szerokość skrzydła, zdobi ją złocona sztukateria[7]. Pałac otoczony jest wczesnoklasycystycznym ogrodem[1], na terenie którego znajduje się obelisk rheinsberski – wzniesiony w latach 90. XVIII wieku pomnik bohaterów wojny siedmioletniej[8].
Galeria
Przypisy
_Obelisk_und_Schlo%C3%9F.jpg)