Północno-zachodnia grań Grzesia jest stosunkowo wyrównana, a znajdujące się w niej przełęcze są płytko wcięte. Najwyższe szczyty – Grześ i Osobita wznoszą się na obydwu jej końcach. Najniższym punktem w całej grani jest Przełęcz nad Kotłowym Żlebem (1460 m), najwyższym Osobita (1687 m). Na grzbiecie grani znajduje się kilka zarastających już polan i halizn. M.in. są to: Pusta Rówień, Kasne i polanka na Przełęczy pod Osobitą. Orograficznie lewe zbocza grani nie mają żadnych odgałęzień prócz grzęd oddzielających płytko wcięte dolinki i żleby: Kotłowy Żleb, Dolina Olowa, Żleb Domczyna i Ciepły Żleb. W zboczach prawych jest jedno odgałęzienie tworzące wschodnie zbocza Doliny Suchej Orawickiej. Dopiero na Osobitej grań rozgałęzia się na kilka odnóg[1].
Grzbietem północno-zachodniej grani Grzesia prowadzi znakowany szlak turystyczny, Dzięki wielu polanom i trawiastym terenom roztaczają się z niego rozległe widoki[1].
Czas przejścia ze Zwierówki na Przełęcz pod Osobitą: 2:05 h, ↓ 1:30 h
Czas przejścia z przełęczy na Grzesia: 2 h, ↓ 1:50 h
Przypisy
↑ abcdMarian Kunicki, Tadeusz Szczerba: Tatry Zachodnie. Słowacja. Kraków: PTTK „Kraj”, 1992. ISBN 83-7005-248-7. Brak numerów stron w książce
↑Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2009/10. ISBN 83-87873-36-5. Brak numerów stron w książce