Sztandar Ośrodka Kształcenia Kadr Wywiadowczych Departamentu I MSW
Decyzja o stworzeniu ośrodka zapadła w ramach reorganizacji wywiadu na początku lat 70. XX w., przeprowadzonej przez Franciszka Szlachcica. Ze względów strategicznych, ośrodek, który był także bazą mobilizacyjną wywiadu i ośrodkiem łączności radiowej z agentami, musiał być umiejscowiony na wschód od linii Wisły. Wybrano Stare Kiejkuty – teren, na którym znajdowała się stanica harcerska. Projekt ośrodka został stworzony przez zespół architektów Tygrysy, a prace budowlane były wykonywane głównie siłami żołnierzy 7 Samodzielnego Batalionu Inżynieryjno-Budowlanego z Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych. Po 18 miesiącach budowy, ośrodek został otwarty w październiku 1972.
Wyposażenie
Ośrodek dysponował studnią głębinową, własną kanalizacją oraz podziemnym schronem przeciwatomowym. Na terenie ośrodka znajdowały się budynki mieszkalne dla kadry oraz kursantów, koszary dla 300-osobowej kompanii wartowniczej i stołówka, w której początkowo pracował szef kuchni z warszawskiego Grand Hotelu. Kursanci mieli do dyspozycji bibliotekę, bar z bezpłatnym alkoholem czynny od 17 do północy. W ośrodku znajdował się kryty basen oraz sala gimnastyczna. Kursanci byli zakwaterowani w czterdziestu dwuosobowych pokojach wyposażonych zgodnie ze standardami zachodnioeuropejskimi. W ośrodku znajdowała się radiostacja do łączności z zagranicznymi agentami. Teren ośrodka był ozdobiony rzeźbami Alfonsa Karnego, a na centralnym placu znajdował się posąg Światowida – symbol wywiadu, przy którym odbywało się ślubowanie kursantów.
Kursy
Pierwszy kurs rozpoczął się 6 października 1972. Przed właściwym kursem uczestnicy odbywali miesięczne przeszkolenie wojskowe. Kursy trwały dziewięć miesięcy, od października do czerwca. Uczestnicy musieli mieć wyższe wykształcenie magisterskie. W programie kursów była między innymi nauka werbowania agentów, języków obcych (angielski, niemiecki, francuski, hiszpański i inne według potrzeb) odbywająca się w czterech gabinetach z wyposażeniem elektronicznym, fotografii, kryptologii i obsługi sprzętu radiowego.
Po 1989
W 1990 ośrodek został przejęty przez Urząd Ochrony Państwa, a po jego rozwiązaniu w 2002 jest zarządzany przez Agencję Wywiadu.
Piotr Pytlakowski: Szkoła Szpiegów. Kim byli absolwenci Starych Kiejkut. Warszawa: Wydawnictwo Czerwone i Czarne, 2014. ISBN 978-83-7700-158-5. Brak numerów stron w książce
.jpg)
