Miejscowość leży 8 km na północny wschód od Głębokiego. Nazwa pochodzi od jeziorek leżących wokół wsi. 2 km na południowy wschód od wsi przebiega droga R45Połock–Głębokie.
Folwark i dobra Ozierec zostały opisane w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego[4]. Z opisu wynika, że w 1886 roku w dobrach mieszkało 497 osób, liczyły one 5818 dziesięcin ziemi dworskiej. Znajdowała się tu gorzelnia oraz kościół filialny ufundowany przez Korsaków.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku majątek zamieszkiwało 155 osób, 86 było wyznania rzymskokatolickiego, 68 prawosławnego a 1 ewangelickiego. Jednocześnie 126 mieszkańców zadeklarowało polską a 29 białoruską przynależność narodową. Było tu 10 budynków mieszkalnych[5].
W 1931 majątek liczył 12 domów, które zamieszkiwało 143 osoby[6].
W 1995 roku w miejscowości znajdowało się 306 gospodarstw, 786 mieszkańców. W 2010 roku istniały 273 domy, 680 mieszkańców. Znajduje się tutaj szkoła średnia, centrum kulturalno-sportowe, biblioteka z muzeum etnograficznym oraz przychodnia zdrowia.
Dwór
Miejscowe dobra należały niegdyś do Ciechanowieckich, później przez dłuższy czas do Korsaków. Chorąży Michał Korsak sprzedał dobra Józefowi Korsakowi, po którym odziedziczył je jego syn Erazm, marszałek lepelski[4]. W końcu XIX wieku odziedziczyła je jego córka Zofia Oskierczyna i do 1939 roku dobra należały do rodu Oskierków.
W miejscowości znajduje się późnoklasycystyczny dwór z drugiej połowy XIX w., wybudowany prawdopodobnie przez Korsaków. Budynek został wpisany do Państwowego spisu historycznych i kulturowych zabytków Republiki Białorusi. Dwór składa się z dwóch parterowych prostopadłych korpusów wzniesionych na planach prostokątów. Elewacje ozdabiają boniowanie, nadokienniki i fryz arkadowy. Obecnie w budynku mieszczą się biura.
Zachowały się fragmenty parku dworskiego, stajnie oraz budynki gospodarcze. Jeden z budynków gospodarczych został zburzony na pocz. XXI w. w celu budowy kościoła katolickiego św. Apostołów Piotra i Pawła.
↑Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 46.
↑Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 16.