Otwarte mistrzostwa Europy par seniorów w brydżu sportowym
Otwarte Mistrzostwa Europy Par Seniorów w brydżu sportowym (European Open Bridge Championships - Senior Par) - zawody par brydżowych w kategorii seniorów, w których startować mogą zawodnicy ze wszystkich krajów (nie tylko europejskich) bez ograniczenia liczby zawodników z jednego kraju.
Otwarte Mistrzostwa Europy Par Seniorów (OME-PS) obecnie wchodzą w skład Otwartych Mistrzostw Europy.
Poprzednikiem tych zawodów były Mistrzostwa Europy Par Seniorów (European Senior Pairs Championship), których 7 edycji było zorganizowanych w latach 1989..2001 razem z Mistrzostwami Europy Par Open.
OME-PS odbywających się w latach nieparzystych. W latach parzystych odbywają się Drużynowe Mistrzostwa Europy. Zawody zostały wpisane do kalendarza EBL od roku 2003 dzięki staraniom ówczesnego Prezydenta EBL Gianarrigo Rona[1][2].
- W Otwartych Mistrzostwach Europy Par Seniorów w brydżu sportowym może wziąć udział dowolna liczba par;
- Każdy z uczestników zawodów musi w roku odbywania zawodów skończyć 60 lat;
- W parze mogą występować zawodnicy z różnych krajów (nie tylko europejskich);
- Nie ma ograniczenia na liczbę zawodników z jednego kraju;
- Zwycięzcy zawodów otrzymują złoty medal oraz tytuł Mistrza Europy;
- Para, która zdobyła 2 miejsce otrzymuje srebrny medal;
- Para, która zdobyła 3 miejsce otrzymuje brązowy medal.
Podsumowanie medalowe
Poniższa tabela pokazuje zdobycze medalowe poszczególnych krajów. Uwzględnione są wszystkie zawody - zarówno edycje 1..7 (Mistrzostwa Europy Par Seniorów przed włączeniem do Otwartych Mistrzostw Europy), jak i edycje od numeru 8 (po włączeniu do OME).
Jeśli w parze, która zdobyła medal byli zawodnicy z różnych krajów, to każdemu z krajów zostaje przyznany medal.
Po najechaniu kursorem nad liczbę medali wyświetli się wykaz zawodów (następna tabela), na których te medale zostały zdobyte.
Otwarte Mistrzostwa Europy. Mistrzostwa Europy. Pary Seniorów. Podsumowanie medalowe (stan na: 29 czerwca 2013, edycje 1..13)
|
F |
Kraj |
Złotych
|
Srebrnych
|
Brązowych
|
|
Anglia
|
_00_01_00_Anglia
|
1
|
|
|
Austria
|
_00_00_02_Austria
|
|
2
|
|
Bułgaria
|
_00_00_01_Bułgaria
|
|
1
|
|
Czechy
|
_00_01_00_Czechy
|
1
|
|
|
Francja
|
_02_03_02_Francja2
|
3
|
2
|
|
Holandia
|
_00_00_01_Holandia
|
|
1
|
|
Irlandia
|
_01_00_00_Holandia1
|
|
|
|
Monako
|
_01_00_00_Monako1
|
|
|
|
Niemcy
|
_01_03_00_Niemcy1
|
3
|
|
|
Norwegia
|
_00_00_01_Norwegia
|
|
1
|
|
Polska
|
_05_04_05_Polska5
|
4
|
5
|
|
Szwajcaria
|
_01_00_01_Szwajcaria1
|
0
|
1
|
|
Szwecja
|
_00_01_00_Szwecja
|
1
|
|
|
Włochy
|
_04_00_01_Włochy4
|
|
1
|
Razem
|
15 |
13 |
14
|
Wyniki (medalowe) poszczególnych zawodów
Poniższa tabela zawiera medalowe pozycje Mistrzostw Europy Par Seniorów (edycje 1..7) jak i Otwartych Mistrzostw Europy Par Seniorów (edycje od 8).
Otwarte Mistrzostwa Europy. Pary. Kategoria Seniorów. (stan na: 29 czerwca 2013, edycje 1..13)
|
Lp |
M |
Zespół i skład
|
13:
|
2013, 06-15..29, Ostenda, (Belgia), 37 par[3]
|
1 |
: Nicholas Fitzgibbon - Adam Mesbur
|
2 |
: Michael Elinescu - Entscho Wladow
|
3 |
Stephan Cabaj - Włodzimierz Ilnicki
|
12:
|
2011, 06-17..07-02, Poznań, (Polska), 37 par[4]
|
1 |
: Aleksander Jezioro - Jerzy Russyan
|
2 |
: Irena Chodorowska - Jan Chodorowski
|
3 |
: Francois Leenhardt - Patrice Piganeau
|
11:
|
2009, 06-12..27, San Remo, (Włochy), 74 par[5]
|
1 |
Amedeo Comella – Jacek Romański
|
2 |
: Patrick Grenthe - Philippe Vanhoutte
|
3 |
: Krzysztof Lasocki - Jerzy Russyan
|
10:
|
2007, 06-15..30, Antalya, (Turcja), 58 par[6]
|
1 |
: Patrick Grenthe - Philippe Vanhoutte
|
2 |
: Patrice Piganeau - Jean Marie Py
|
3 |
: Iwan Tanew Bonew - Christo Drumew
|
9:
|
2003, 06-16..07-02, Arona, (Hiszpania), 62 pary[7]
|
1 |
: Adriano Abate - Fabrizio Morelli
|
2 |
: Krzysztof Antas - Tadeusz Kaczanowski
|
3 |
: Ezio Fornaciari - Carlo Mariani
|
8:
|
2003, 06-14..28, Mentona, (Francja), 94 par[8]
|
1 |
: Kazimierz Omernik - Józef Pochroń
|
2 |
: François Leenhardt - Patrick Sussel
|
3 |
: Aleksander Jezioro - Jerzy Russyan
|
7:
|
2001, 03-19..24, Sorento, (Włochy), 83 pary[9]
|
1 |
: Hans Humburg - Göran Mattsson
|
2 |
: Keith Stanley - Derek Rue
|
3 |
: Roald Ramer - Jan Willelm Bomof
|
6:
|
1999, 03-15..20, Warszawa, (Polska), 97 par[10]
|
1 |
: Krzysztof Lasocki - Jerzy Kniga-Leosz
|
2 |
: Zbigniew Pinkiewicz - Antoni Sękowski
|
3 |
: Edward Mikołajczyk - Jacek Lewandowski
|
5:
|
1997, 03-17..22, Haga, (Holandia), 80 par[11]
|
1 |
: Nadine Cohen - Mari France Renoux
|
2 |
: Hans Humberg - Göran Mattsson
|
3 |
: Henning Riise - Leife Salterod
|
4:
|
1995, 03-21..26, Rzym, (Włochy), 82 pary[12]
|
1 |
: Janusz Cyprian Nowak - Włodzimierz Stobiecki
|
2 |
: Hans Olof Bahnik - Alvar Picmaus
|
3 |
: Franz Baratta - Karl Rohan
|
3:
|
1993, 03-19..21, Bielefeld, (Niemcy), 84 pary[13]
|
1 |
: Max Saesseli - Gerry Link
|
2 |
: Hans Olof Hallen - Alvar Stenberg
|
3 |
: Janusz Cyprian Nowak - Włodzimierz Tarnowski
|
2:
|
1991, Montecatini, (Włochy), 51 par[14]
|
1 |
Giuseppe Biganzoli - Giacomo Gavino
|
2 |
: Hans Humburg - Wilhelm Gromoeller
|
3 |
: Franz Baratta - Karl Rohan
|
1:
|
1989, 03-17..19, Salsomaggiore, (Włochy), 70 par[15]
|
1 |
: Mario Franco - Domenico Bilucaglia
|
2 |
: Emil Stokłosa – Mieczysław Goczewski
|
3 |
: Pierre Rinderknech - André Hodeir
|
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
|
|