Osoczynowate (Burseraceae Kunth) – rodzina roślin należąca do rzędu mydleńcowców (w systemach klasyfikacyjnych preferujących podział na drobne rodziny i rzędy zaliczana do rzędu Burserales). Do rodziny należy 19 rodzajów z 755 gatunkami występującymi w strefie tropikalnej. Przedstawiciele rodziny występują na obu kontynentach amerykańskich od południowo-zachodniej części Stanów Zjednoczonych po południową Brazylię, w Afryce subsaharyjskiej, w południowej Azji, północnej Australii i na wyspach Oceanii[3]. Należące tu rośliny wyróżniają się obecnością kanałów żywicznych wypełnionych bezbarwnymi lub białymi żywicami, zwykle silnie aromatycznymi. Znacznie użytkowe mają dostarczające jadalnych owoców różne gatunki z rodzaju kanarecznikCanarium, lokalnie spożywane są także owoce Dacryodes edulis. Drzewa z rodzaju kadzidlaBoswellia dostarczają żywicy olibanum, a z rodzaju balsamowiecCommiphora – mirry. Żywice o różnych zastosowaniach pozyskuje się także z Bursera simaruba i Dacryodes excelsa. Drzewa wielu rodzajów z tej rodziny stanowią źródło wartościowego drewna[3].
Skrętoległe, pierzasto złożone, choć czasem zredukowane tak, że na osi liścia (czasem oskrzydlonej) pozostaje tylko pojedynczy listek szczytowy, albo dwa lub trzy listki. Ogonek liściowy u nasady z poduszeczkowatym zgrubieniem, zwykle bez przylistków. Listki liścia złożonego o brzegu ząbkowanym osadzone są zwykle na osi naprzeciwlegle (tylko u Boswellia skrętolegle)[3].
Niepozorne[4], promieniste, zebrane są w wyrastających w kątach liści, pozornie szczytowo lub rzadko bezpośrednio z pnia (kaulifloria) kwiatostany otwarte wyglądające jak kłosy, pęczki i wiechy[3]. Kwiaty są na ogół funkcjonalnie jednopłciowe – męskie mają zredukowaną zalążnię, a żeńskie pręciki[4], rzadko zdarzają się kwiaty obupłciowe. Działki kielicha występują w liczbie od trzech do pięciu i są częściowo zrośnięte. Są trwałe i podczas owocowania mogą się powiększać. W takiej samej liczbie występują płatki korony, które są wolne lub u nasady zrośnięte. Pręcików jest tyle co płatków lub wyrastają w podwojonej liczbie w dwóch okółkach. Ich nitki u niektórych przedstawicieli zrastają się u dołu. Pylniki nie są wyraźnie odgraniczone od nitki i często mają kształt strzałkowaty. Otwierają się podłużnym pęknięciem. Zalążnia w kwiatach żeńskich jest górna lub wpół dolna i tworzona jest przez dwa do pięciu (rzadko do 12) zrośniętych owocolistków, z których każdy tworzy własną komorę. Pojedyncza szyjka słupka na szczycie rozgałęzia się. Znajdujące się na jej końcu znamię jest główkowate lub podzielone na tyle łatek ile owocolistków[3].
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑ abcdefgMaarten J.M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond UK, Chicago USA: Kew Publishing, Royal Botanic Gardens, The University of Chicago Press, 2017, s. 367-368. ISBN 978-1-842466346.
↑ abWielka Encyklopedia Przyrody. Rośliny kwiatowe 1. Warszawa: Muza SA, 1998, s. 310-313. ISBN 83-7079-778-4.
↑Crescent Bloom: Burseraceae. The Compleat Botanica. [dostęp 2010-01-19]. (ang.).
.jpg)
